Tazı
Dindar bir ailenin çocuğu olarak yetiştirilmek çok zordu. Yaşadığım hayatın dindarlıkla hiçbir alakası yoktu. Ama ailem çok dindardı.
Annem beni arayıp ne yapıyorsun değince geriliyordum. Anneye yalan söylenmez. Yaptıklarımı anneme söylesem kalp krizi geçirir de sebebi olurum. Anne katili olmak istemiyorum. Bir de tek çocuğum. Babam beni öldü sayıyor. Benim de ona bir evlatlık yaptığım yok. En azından ne onun beklentisi var, ne de benim. Arada sadece annem vardı. Teyzelerime bazen beni överdi. O mahcup olmasın diye senede bir ya da iki kere köye gider istediği şeyleri yapardım. Bu dünyada annemden başka kimsem kalmamıştı.
Ne olursa olsun beni kabul eden bir anam bir de canımı bile emanet edeceğim dostum, abim Mirza. Gerisi umrumda değildi. Mirza ile aynı köyün çocuğuyduk. Aramızda
