Mirza
Ben güvenilmez bir adamdım. Kendim güvenilmez olduğum için sanırım karşımdaki insanlara da güvenmede sorun yaşıyordum. Aslında Tazı'ya güvenirdim. Başka güvendiğim biri var mıydı? Anneme de güvenirdim ama bazı konularda. Fazla merhameti her zaman başımı belaya sokardı. Kadın merhametli bir kadındı. Ona göre hayat oğlu, ailesi falandı. Onlara birşey olmasın diye herşeyi yapardı. Onun en büyük zaafı da buydu. Ana yüreği böyle bir şeydi belki de.
Karşımdaki kadına tam bir şeyler hissedecekken, hep daha farklı bir şey oluyordu. Güvenim sarsılıyordu. Sanki sırtımı döner dönmez sırtından vuracakmış gibiydi. İnsanın bir kere abisi sırtından vurunca, sırtını insanlara dönmekte zorlanıyordu. Belki de geçmiş travmalarımla ilgiliydi. Yine de Liya da çok rahat durmuyordu. Her kafamı çevirdiği
