“ถ้าไม่ไหวก็บอกนะ ไม่ต้องฝืนหรอก”
“บอกตัวเองเถอะค่ะ อย่าดื่มเยอะนะ”
“เฮ้ๆ! อย่าสวีทกันเยอะ เกรงใจคนโสดบ้าง อย่าเห่อ กูขอร้อง”
“มึงก็หาบ้างดิไนท์ แก่ไปกว่านี้ ระวังขายไม่ออก”
“คนอย่างกูยิ่งแก่ยิ่งมันส์โวย ใครๆก็อยากได้อะบอกเลย”
“แล้วที่เห่าอยู่นี่?”
“กูแค่เลือกเหอะ!”
“อ๋อเหรอ”
เฮียเสือกับพี่ไนท์คงเป็นคู่กัด คนอื่นๆได้แต่ส่ายหน้าให้กับการปะทะฝีปากของพวกเขา คนที่มาเป็นคู่ ส่วนใหญ่จะสนใจแค่คู่ของตัวเอง ส่วนคนที่ไม่มีคู่ก็ดื่มเงียบๆ มีเพียงเสียงเฮียเสือและพี่ไนท์ ดังอยู่ตลอดหนึ่งชั่วโมง เรื่องที่คุยกัน ก็มีแต่เรื่องไร้สาระทั้งนั้น ไม่ก็เรื่องเกมส์ตีป้อมที่เฮียเสือติดมันงอมแงม
“วันหลังพาน้องมาอีกนะ” พี่เรพูดกับเฮียเสือ น้ำเสียงอ่อนหวานพอๆกับใบหน้า
“ต้องดูว่าแก้มอยากจะมาหรือเปล่า”
“พวกกูก็เงียบให้แล้วไง แต่มึงต้องเข้าใจ ว่าไอ้ไนท์ปากมันไม่มีหูรูด”
พี่ลดาเบ้ปากเยาะเย้ย คำว่าปากไม่มี
