“เฮียคงไม่อยากเล่าให้หนูฟังจริงๆ ฝันดีนะคะ”
ฉันรีบลงจากตักเขาอย่างรวดเร็ว เขาดูตกใจไม่น้อยเมื่อฉันไม่ละความพยายามจะรู้เรื่องนั้นให้ได้ เขาถอนหายใจเบาๆ เป็นจังหวะเดียวกับที่ฉันนอนหันหลังหนี นอนอยู่แบบนั้นไม่นาน เฮียเสือก็สวมกอดไว้หลวมๆ วางใบหน้าลงบนหลังคอ ขบเม้มไปทั่วบริเวณนั้น
“ไอ้สิงค์มีเด็กมาติด”
“อ่า”
“มันจะแต่งงานอยู่แล้วแท้ๆ”
“พี่มี่รู้เรื่องนี้ไหมคะ”
“ไม่รู้เหมือนกัน มันจะกล้าบอกมี่เหรอ ว่าตัวเองมีเด็กมาติด”
“แล้วเฮียสิงค์เล่นด้วยเหรอคะ ถ้าเขาไม่เล่นด้วยก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่นา”
“…”
ฉันเข้าใจได้ในทันทีว่ามันมีปัญหาแล้ว หมุนตัวกลับไปหาเฮียเสือ จับใบหน้าเขาไว้เบาๆ ที่เขาดูหวั่นไหวมากขนาดนี้ เพราะเรื่องของพี่มี่นี่เอง ฉันไม่กล้าถามว่าตอนนี้เขาลืมพี่มี่ได้บ้างหรือเปล่า ไม่กล้าถามว่าระหว่างฉันกับพี่มี่นั้น เขาเห็นใครสำคัญกว่า
“เฮียอาจจะยังมีโอกาสก็ได้”
“หะ?”
“เฮียชอบพี่มี่นี่นา
