“เฮียอุ้มน้องไปส่งที่รถก่อน เดี๋ยวกลับมาเคลียร์ บอกไอ้สาทรให้ด้วย ว่าอย่าเพิ่งหัวร้อน”
“ครับ!”
“ฟาร์ขอไปด้วยค่ะ”
“อยู่นี่แหละ!”
พี่เติ้ลรั้งเพื่อนฉันไว้ ฉันยิ้มให้ฟาร์ที่มีสีหน้าห่วงใย ระหว่างฟาร์กับพี่เติ้ลคงมีบางอย่างเกิดขึ้นสินะ ดีแล้วแหละ ฉันไม่เคยเห็นฟาร์ทำสีหน้าแบบนั้นเลย ผู้ชายที่ฟาร์มีความสัมพันธ์ด้วยคงจะเป็นพี่เติ้ลนี่แหละ
เฮียสิงค์อุ้มฉันมาส่งที่รถจริงๆ เขาทิ้งฉันไว้กับพี่มี่ เดินกลับเข้าไปในร้านตามเดิม คงเข้าไปเคลียร์สถานที่ ตอนเดินออกมาฉันเห็นร่องรอยการต่อสู้ ข้าวของบริเวณหน้าห้องเละเทะ ไหนจะผู้ชายสองคนที่เป็นคนของเสี่ยบาสอีก พวกเขานอนสลบไม่ได้สติเลยสักคน
“พวกเขาเป็นแบบนี้แหละ หัวร้อนง่าย”
“แล้วเสี่ยคนนั้นล่ะคะ?”
“เห้อ … ก็คงเป็นไปตามที่เฮียเสือพูดนั่นแหละ ผู้ชายแบบนั้นอะ หายไปจากโลกนี้บ้างก็ดี โลกจะได้เบาขึ้น”
“แล้วเฮียเสือละคะ เขา เขาจะไม่ถูกจับเหรอ?”
“อย่าห่วงเลย
