“ที่ไหนเหรอคะ ไปด้วยได้ไหม”
“ไม่ได้ / ไปดิ คนเยอะๆสนุกดีออก”
เสือตอบสวนออกไป ไม่สนสายตาเขียวๆของผู้หญิงที่นั่งอยู่บนตัก เขาไม่ได้ชวนเธอไปเที่ยวกันตามลำพัง ตั้งใจพาไปเจอเพื่อนฝูงและคนอื่นๆ ให้เธอได้ปรับตัวเข้ากับคนอื่นบ้าง จะเอาแต่กลัวและวิ่งหนีคนทั้งชีวิตไม่ได้ไง ก็เลยให้เธอเริ่มต้นปรับตัว ด้วยการพาไปเจอกับกลุ่มเพื่อนของเขา แน่นอนว่ามันมีจำนวนผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แต่อยู่กับเขาซะอย่าง ยังไงก็ปลอดภัยล้านเปอร์เซ็นต์ ไม่สิ เว้นเขาไว้เปอร์เซ็นต์หนึ่งดีกว่า
“ขอบคุณค่ะ”
“หนูเริ่มไม่อยากไปแล้ว”
กระซิบให้ได้ยินเพียงแค่สองคน พูดจบก็หันไปมองถนนด้านหน้า มือที่กำกระโปรงอยู่กำแน่นขึ้นไปอีก ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรง ไม่พูดอะไรอีก แม้เพื่อนข้างๆจะพยายามชวนคุยโน่นนี่ ปล่อยให้คนที่นั่งทับอยู่ตอบคำถามพวกนั้น จนกระทั่งรถเลี้ยวเข้าไปในห้างและจอดลงในลานจอดรถ จึงได้เปิดปากถาม
“มาที่นี่ทำไมคะ?”
“ปวดฉี่!”
“
