ร่างเล็กน่าทะนุถนอมเดินกลับเข้าไปในห่าง เสือยืนมองทุกอย่างอยู่อย่างนั้น ก้าวขาไม่ออก อยากจะวิ่งไปคว้าแต่ไม่กล้า ไม่อยากทำเธอเสียใจอีก แล้วก็ไม่อยากปล่อยเธอไป
เขายังไม่รู้สึกตัวนัก ว่ารักหรือแค่ชอบแก้มหวาน มันสับสนมาก สับสนจริงๆ ช่วงเวลาที่สับสนอย่างนี้ ไม่อยากทำให้แก้มหวานเจ็บปวดไปด้วย เขาพยายามจะปล่อยให้มันเป็นแบบนั้น แต่ทำไมร่างกายถึงไม่ยอมฟังที่หัวใจต้องการ หรือความจริงแล้วที่หัวใจต้องการ คือการไขว่คว้าเธอกลับมาอยู่ข้างกาย
เดินคอตกกลับไปขึ้นรถคันโปรดของตัวเอง มองที่ว่างข้างตัวเช่นทุกครั้งที่ขึ้นมานั่ง การหายไปของใครสักคนมันช่างบีบหัวใจเหลือเกิน ไม่เพียงแค่รถแคบๆคันนี้ที่ดูกว้างขึ้น ห้องภายในคอนโดหรู ที่เคยอาศัยอยู่ด้วยกันก็ด้วย มันทั้งกว้าง ทั้งวังเวง เมื่อไม่มีแก้มหวานอยู่ในนั้น
@ Fire Club
23:45 น.
เสืออยู่ในสภาพเมามายเหมือนสามคืนที่ผ่านมา ไม่มีใครกล้าย่างกรายเข้าไปใกล้ เพรา
