คนคุ้นเคย?
1041 Words
มาถึงคอนโดแล้ว แก้มหวานก็ไถโทรศัพท์ดูความเคลื่อนไหวของคนรอบตัว เบ้ปากขึ้นสูง เมื่อเห็นว่าคนที่ไล่ตัวเองออกมา อยู่ดีมีสุขสุดๆ คอยดูเถอะ เธอจะกลับไปทำให้คนพวกนั้นกระอักเลือดให้ได้เลย แต่ตอนนี้ต้องเอาเองให้รอดไปก่อน การออกมาใช้ชีวิตเองไม่ง่ายเลยสักนิด
แก้มหวานกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรองท้อง โชคดีที่คอนโดเฮียสิงค์สะดวกสบาย มีข้าวของเครื่องใช้ครบครัน ตู้เย็นให้แช่ของสดก็มีนะ แต่ว่าเธอทำกับข้าวไม่เป็นไง ที่ทำได้มีแค่บะหมี่นี่แหละ จะลองฝึกทำอยู่แต่ไม่กล้า กลัวทำไฟไหม้คอนโดเขาชิบหายวายวอด ไม่มีปัญหาหาเงินมาชดใช้ค่าเสียหาย
กินข้าวเสร็จ เล่นเกมส์สักพักก็ไปอาบน้ำ ด้วยความที่ไม่มีอะไรติดตัวมาเลย ชุดนอนของเธอ จึงเป็นเพียงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเฮียสิงค์ ที่เขาอนุญาตให้ใช้ กับกางเกงในสีขาว ของใช้บางส่วนเธอใช้เงินของเฮียสิงค์ซื้อมา ซื้อชุดนักศึกษามาไว้หนึ่งชุด ไว้ใส่เวลาไปเรียน
คนที่นอนเล่นเกมส์อยู่บนเตียง ผล็อยหลับไปหลังจากนั้นเพียงไม่นาน และหลับลึกจนไม่รู้สึกตัว ว่ามีใครบางคนเปิดประตูห้องเข้ามา ด้วยกุญแจและคีย์การ์ดที่เขามี
เจ้าของใบหน้าคมคาย ดวงตาเฉี่ยวคม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากคล้ำตามประสาคนชอบดูดบุหรี่ ร่างสูงถึง 182 เซนติเมตร เดินมาหยุดอยู่ข้างเตียง ไม่รู้ว่าไอ้สิงค์อนุญาตให้เด็กนี่มาอยู่ที่คอนโดเขาทำไม แต่มันดีมาก ดีสุดๆเลย
เจ้าของห้อง ที่คนอาศัยเข้าใจว่าเป็นของพี่ชายเขา ขยับตัวขึ้นไปนั่งข้างเตียง เขาดื่มมาเยอะมาก แต่พอมีสติอยู่ ดวงตาคู่คมหรี่มองใบหน้าสวยนิ่งๆ
คนอื่นๆมีแต่อยากเข้าหา มีแต่เด็กนี่ที่ตั้งท่ารังเกียจ อยากรู้เหลือเกิน ว่าถ้าได้เขาเป็นผัวขึ้นมา ยังจะทำสีหน้ารังเกียจเขาอยู่ไหม
ผุบ จุ๊บ!
“อื้อ”
ดวงตาคู่หวานเบิกกว้าง มองเงาตะคุ่มบนตัวด้วยความกลัว สองมือปัดป่ายไปทั่ว ก่อนจะโดนจับไปกดไว้เหนือหัวทั้งสองข้าง ดวงตาคมหรี่มองก่อนจะยิ้ม แรงเยอะจริงๆ แต่แบบนี้แหละที่เขาชอบ
กึ่ด!
กลิ่นเลือดลอยแตะจมูก ผละออกห่างสบทลั่นลำคอ คว้าคอคนที่กัดขึ้นมา บดจูบลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้แรงและหนักหน่วงกว่าเดิม สอดแทรกลิ้นเข้าไปด้านใน ดูดดึงลิ้นที่ขยับหนีแรงๆ จนเกิดเสียงดังน่าเกียจ
จ๊วบ จุ๊บ!
“ฮึก อือ”
หยุดชะงักค้างเมื่อเห็นน้ำแวววาว ยกมือขึ้นเช็ดออกช้าๆ ขยับใบหน้าขึ้นสูง ใช้ลิ้นแตะเบาๆใต้ขอบตา
อย่าร้องสิ อย่าร้องนะ
“ฮึก หนูกลัวแล้ว”
“โอ๋ อย่าร้องนะ”
เสียงทุ้มคุ้นหู ทำให้แก้มหวานรู้ทันทีว่าคนที่คร่อมทับและจูบเธอเมื่อกี้เป็นใคร เฮียเสือแน่ๆ แม้จะมีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้ง แต่เธอจำกลิ่นน้ำหอมเขาได้ กลิ่นมันแรงเกินกว่าจะเป็นเฮียสิงค์ กลิ่นที่เหมือนคนตกถังน้ำหอมมา
“คุณจะทำอะไรหนู”
แก้มหวานถามเสียงสั่น ดันแผ่นอกกว้างไว้ ไม่ให้คนตัวโตทับลงมา มือที่เป็นอิสระยันไว้แน่น เมื่อคนข้างบนพยายามจะเบียดตัวเข้าหาหน้าอกเธอ
“จะเอา”
บอกความต้องการออกไป เขาอยากเอามาก อยากเอาเด็กที่ชื่อแก้มหวานที่สุด อยากรู้ว่าจะหวานเหมือนชื่อไหม อยากรู้ว่าถ้าได้แล้ว ความต้องการที่มีต่อร่างกายเธอ จะลดลงบ้างหรือเปล่า
“ไม่นะ คุณจะเอาใครก็ได้ แต่คนนั้นต้องไม่ใช่หนู”
“ไม่! ใครก็ได้กูไม่เอาไง กูจะเอามึงไงครับ”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์มองคนใต้ร่าง เอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียงให้สว่าง แก้มหวานหลับตาลงทันทีเมื่อโดนแสงไฟแยงตา คนด้านบนสบจังหวะ กระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวจนกระดุมหลุดหมดทั้งแผง
แคว่ก!
“กรี๊ด! อย่ามองนะ”
เพราะไม่ได้ใส่บรา เต้าอวบทั้งสองข้าง จึงถูกสายตาคมคายมองอย่างจาบจ้วง แก้มหวานกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ทำไมเธอไม่ขัดขืน จะนิ่งให้เขาเอาหรือไง
“อย่าขัดขืนเลยน่า เจ็บตัวเปล่าๆ เป็นของฉันมันดีต่อเธอที่สุดแล้ว”
เขามีเงินทองพร้อมใช้ เป็นเด็กเขามีแต่ได้กับได้ ใครๆก็อยากเป็น คนอื่นมีแต่เสนอตัวเป็นเด็กเขา แต่กับเธอเขาเสนอให้ด้วยตัวเอง ถือว่าดีมากเลยนะ เขาเปย์หนักนะ ยิ่งถ้าถูกใจมากๆ อาจจะได้มากกว่าเงินทองที่เขามี
“ไม่เอาค่ะ”
“หึ่ย! ดื้อจริงๆ”
มุ้ยหน้าลงเหมือนเด็กโดนขัดใจ แก้มหวานถึงกับหลุดหัวเราะ ไม่คิดว่าเขาจะทำหน้าแบบนี้เป็น นึกว่าเก็กหล่อเป็นอย่างเดียวซะอีก
“คิกๆ”
“หัวเราะแล้วน่ารักกว่าทำหน้าบึ้งอีก”
แก้มหวานตาฝ้าตาลายไปหมด เมื่อคนด้านบนชมพร้อมกับรอยยิ้ม แก้มข้างหนึ่งบุ๋มเข้าจนเป็นรอยลักยิ้ม น่ารัก ถึงน่ารักมาก
“เมาเหรอคะ?”
“อื้อ นิดๆแหละ”
คนเมาก็พูดแบบนี้ทุกคน แก้มหวานส่ายหน้า คนที่บอกว่าเมานิดๆ เอนตัวไปมา เหมือนจะทรงตัวไม่อยู่ คำพูดก็แปลกมาก เหมือนคนไม่ค่อยมีสติสตังเท่าไหร่เลย
“ลุกเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย”
ผลักอกกว้างออกห่าง มองคนด้านบนด้วยสายตาแปลกไป มีอะไรกันเพราะเมา ให้มันเป็นแรกและครั้งสุดท้ายเถอะ อย่าให้เธอต้องเจออะไรแบบนั้นอีกครั้งเลย
พรึ่บ!
“หน้าคุ้นจังวะ?”
“อ๊ะ นี่ อย่าขย้ำนมหนูสิ มัน มันเสียวนะ”
มือหนาขย้ำหนักขึ้น หน้าคุ้นจริงๆนะ พอเมาถึงรู้สึกแบบนั้น ความทรงจำและเหตุการณ์คุ้นๆแบบนี้ก็ด้วย เขาเคยทำอะไรแบบนี้กับใครไหมวะ ทำไมมันคุ้นจังเลย
- Writer
