หมับ!
“อย่าแตะ!”
“อะไรวะไอ้เติ้ล?”
“คนนี้เพื่อนของแฟนกู”
เติ้ลผลักอกเพื่อนต่างมหาวิทยาลัยออกห่าง ดึงรั้งข้อมือเล็กมาจับไว้เบาๆ มองสบสายตารุ่นพี่ด้วยความผิดหวัง เสือละสายตาจากภาพนั้น กลับมาสนใจเหล้าที่เพื่อนยื่นให้ ดื่มมันลงคอรวดเดียวหมดแก้ว จับขวดเหล้าขึ้นยกทั้งขวด หวังใช้มันดับอารมณ์บางอย่างที่กำลังลุกโหมอยู่ในอก
“มึงหวง มึงก็แสดงตัวดิ”
ไนท์พูดกับเพื่อนด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพื่อนสนิทอย่างลดากระทุ้งศอกใส่สีข้างอย่างแรง ถลึงตาใส่ ปรามว่าอย่าไปเสือกเรื่องของมัน ปล่อยแม่งให้เรียนรู้ความเจ็บปวดซะบ้าง พวกที่แยกแยะความรู้สึกตัวเองไม่ออก ก็ปล่อยแม่งเจอแบบนี้แหละ
เสือวางขวดเหล้าลงเมื่อดื่มมันหมดไปเกือบครึ่ง ไม่สนใจสาวที่มาด้วย ทอดสายตามองไปยังโต๊ะริมระเบียง ใบหน้าที่แสนคิดถึงแย้มยิ้มมีความสุข แบบนั้นมันดีแล้ว
มันดีแล้วแต่ทำไมหัวใจถึงเจ็บจังวะ!
“เสือ ดื่มเยอะไปแล้วนะ”
“อย่าเสือก!”
สาว
