Chapter 6
1701 Words
NAGISING si Lisa Mary dahil naiihi siya kaya't pagkamulat niya sa kanyang mga mata ay kaagad siyang bumalikwas ng bangon at napangiwi siya nang pagkatayo niya ay biglang kumirot ang kanyang hita. Hinila niya ang kumot dahil hubo't-hubad siya dahil ayon sa sahig ang mga damit niya gutay-gutay. Napatigil ang kanyang paghininga nang mahagip ng kanyang mga mata ang lalaking nakadapa ngayon sa kama. Kitang-kita niya ang tattoo nitong leon and owl na sumakop sa kabuuan ng likuran nito. Nasa ibabaw ang lion habang nasa ibaba naman ang owl. Napalunok siya, dati ay nandidiri siya sa lalaking may tattoo kasi para sa kanya marumi iyon pero nang makita niya ang tattoo ni King ay hindi pandidiri ang nadarama niya kundi paghanga. Bagay na bagay kasi sa sexy na likod nito ang tattoo. Para ngang dumagdag pa iyon sa s*x appeal ng gwapong binata.
"s**t! Parang gusto ko siyang gahasain," mahinang aniya.
"Ay! Ano ka ba self, ang manyak muna!" bulalas niya at tinampal ang kanyang bibig at umiling-iling.
"Teka, iihi pala ako," aniya mayamaya at paika-ikang lumakad papasok sa banyo.
Nang nasa loob na siya ay inalis na niya ang kumot sa kanyang katawan at umupo sa inodoro para umihi at napangiwi siya nang madama siya ng kirot at hapdi habang umiihi siya. Nang makatapos na siya ay tumayo siya at nagulat siya nang makitang may kasamang dugo ang ihi niya at hindi lang patak iyon 'a. Bigla siyang kinabahan, mabilis na dinampot niya ang kumot at lumabas sa banyo at pagkalabas niya ay kaagad niyang dinampot ang bra niya at sinuot.
"Anak ng tinapay naman, oo! Sira na panty ko! Paano na??" naiiyak na wika niya habang hawak-hawak ang panty niyang warak na.
Napatigil siya sa pagdradrama nang makita niya ang boxer ng lalaki, kaagad niya iyong dinampot at sinuot, buti na lamang at may sintas iyon kaya na adjust niya at kumasya sa kanya. Sinuot niya din ang polo ng lalaki, nang makatapos na siyang makabihis ay lumingon siya sa gawi ng lalaki nakadapa pa rin sa kama at mahimbing ang tulog.
"Mukhang hanggang dito na lang, papa pogi, kailangan ko na umalis–" Nabitin sa eri ang iba pa niyang sasabihin ng mahagip ng mga mata niya ang brief ng lalaki na kulay blue nasa may paanan ng kama. Wala sa sariling humakbang siya palapit roon at dinampot ang brief nito.
"Akin na lang ito, remembrance, hihihi," parang baliw na aniya at tinupi ang XL na brief at inilagay sa may bulsa ng boxer. Tumingin siya sa gawi ng lalaking tulog pa din, parang gusto niyang bumalik sa kama at yakapin ito pero hindi pwede tapos na ang kanyang papel sa buhay nito kaya kailangan na niya umalis ngayon. Labag man sa kanyang loob ay humakbang na siya patungo sa may pinto para lumabas sa kwartong iyon.
Maingat na sinira niya ang pinto pagkalingon niya ay muntik na siyang mapatalon nang makita niya ang mukha ni Madam Chilay.
"Oh, saan ka pupunta?" magkasalubong ang dalawang kilay nitong tanong sa kanya.
"Uuwi na hu, tulog na po si sir, hindi po ba't kapag umaga na tapos na iyong trabaho ko," rason niya.
Tinignan siya ng babae mula paa hanggag ulo at tumago-tango ito.
"Magaling-magaling, hindi ka niya pinalabas at na knock down mo pa. Paniguradong matutuwa si bossing kapag malaman niyang nag-enjoy ang kaibigan niya," malapad ang ngiting giit ng Ginang at may kinuha ito sa may maliit na bag nito.
"Oh, heto iyong parte mo." Inabot nito sa kanya ang isang tseke. Kinuha naman niya iyon at halos maluwa mata niya sa nakita.
"Bakit po dalawa?" tanong niya.
"Sabi ko naman sa iyo diba, kapag natuwa ang boss ko at hindi ka pinalabas ng kaibigan nitong allergy sa babae ay may dagdag ang sahod mo, kaya ayan," nakangising sabi ng Ginang.
"Ganun po ba, pwede na po ba ako umuwi?" tanong niya.
"Aba'y, oo naman paniguradong na pagod ka rin ng husto, biyudo ba naman makasiping mo at first timer ka. Mabuti't nakaya mo," humahaba ang ngusong wika ni Madam Chilay.
"Muntik nga ho, hindi 'e," mahinang aniya.
"Muntik na ho akong mag-back out, kasing laki pala ng tt ng kabayo ang kargada ni sir! Para ngang humiwalay kaluluwa ko nang pinasok iyon sa kweba kong makipot buti na lang talaga, nakaya ko pero mukhang nawarak ng todo ang p**e ko dahil dumudugo." Sa isip-isip niya. Gusto niya sana sabihin iyon kaso nahihiya siya sa matanda.
"Ano, iha?" nalilitong ni Madam Chilay.
"Ay, wala ho," aniya at tumawa ng mahina.
Nagtatakang napatitig lang sa kanya ang matandang babae.
"So, paano po, mauna na ho ako, maraming salamat po," aniya at lumakad ng pag-ika-ika. Paano kasi mas tumindi pa ata ang kirot na nadarama niya sa kanyang gitnang hita ganun rin ang puson niya na halos mahimatay na siya sa sakit.
PAGKARATING niya sa labas ng bar ay tila hihimatayin na siya dahil umiikot na paningin niya at dama niyang bumabasa ang kanyang pang upo kaya't hinawakan niya iyon at nagulat siya nang makita may dugo.
"Oh, s**t! Ano nangyayari? B-bakit daming dugo? Don't tell me dumating ang buwanang dalaw ko?" natatarantang tanong niya sa sarili.
Umiling-iling siya. "H-hindi, hindi, imposible dahil kakatapos lang ng buwanang dalaw ko last week."
Huminga siya ng malalim at pilit na minulat ang mga mata at luminga-linga siya.
"TAXI!!!" sigaw niya nang may makita siyang taxi hindi kalayuan sa kanya. Nahinga siya nang maluwag nang umandar iyon papunta sa may kinakaroonan niya.
"Manong, sa ospital po tayo," mahinang aniya.
Nakita niyang nagulat ang lalaki nang makita siya.
"Ayos ka lang ba, Miss? Namumutla ka–"
"Kaya nga po't paandarin ninyo na ang taxi ninyo at dalhin ninyo ako sa ospital kasi hindi ako okay," medyo mataas ang boses na giit niya. Bumuka-sara ang labi ng lalaki pero walang salitang lumabas imbis pinaandar nito ang taxi, nakahinga naman siya ng maluwag at sinandal ang ulo sa may sandalan ng upuan.
Jusko! Mukhang ikakamatay ko pa atang itong kalandian ko! Ngunit hindi ko naman ito ginawa para lang sa akin, ginawa ko ito para nanay ko.
"Diyos ko, huwag mo naman gawin sa akin ito. Ayaw ko pa po mamatay. Hindi na hu ako, uulit. Hindi na hu ako magpapasok ng ganun kalaking tt sa pukikay ko kasi po nakakamatay, literal na dadalhin po talaga ako sa heaven," taimtim na dasal niya habang nakatingin sa labas.
Pinilit niya ang sariling huwag mawalan ng malay kahit pa parang gusto na humiwalay ng kaluluwa niya sa katawan niya sa sobrang sakit ng puson niya at parang hinihiwa naman ang pukikay niya.
"Manong pakibilisan po, hindi ko na hu kaya!" hiyaw niya nang maramdaman niyang umiikot na talaga paningin niya. Ilang saglit pa ay nilamon na ng kadiliman ang kanyang diwa pero bago pa man sumira ang kanyang mga mata ay nakita niyang may mga nakakulay puting lumapit sa kanya at binuhat siya.
***
NAGISING si Calvin King sa sinag ng araw na nagmumula sa labas. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata at nang tuluyan na niyang mamulat ay nilibot niya ang kanyang tingin sa paligid at napabalikwas siya ng bangon nang hagip ng kanyang mga mata ang digital clock sa side table. Alas nuwebe na ng umaga, ito ata ang unang beses nagising siya ng ganito ka late. Madalas kasi alas singko pa lang umaga ay gising na siya. Napamura siya nang maalala niya ang nangyari kagabi.
"s**t! Nasaan na siya?" bulalas niya nang mapansin niyang wala na ang babae sa kama.
Mabilis na bumaba siya sa kama at hinanap ang kanyang mga damit pero 'di niya makita ang kanyang polo, boxer at brief tanging warak na damit at panty lang ng babae ang nakita niya.
"Did she just stole my brief, boxer and polo?" amused na tanong niya sa sarili. Kinuha niya ang cellphone at dial ang number ni Jin. Kailangan niya itong tanungin kung nasaan na ang babaeng kasiping niya kagabi, kailangan niya muli makita ang mukha nito, kung talaga bang kahawig ito ng nasira niyang asawa o baka pinaglalaruan lang siya ng mga mata niya kagabi.
"Oh, Calv, napatawag ka?" tanong kaagad sa kanya ni Jin.
"Can you tell you, what is the name of the girl last night? At nasaan na siya ngayon–"
"Teka, teka, bakit mo siya hinahanap? May nawawala ba sa iyo? Hindi mo ba siya nagustuhan, l thought gusto mo siya kasi hindi mo pinalabas–"
"Just tell me, her real name, Jin," putol niya sa pag-usisa ng kaibigan.
Narinig niyang natawa ng mahina si Jin. "I will, if you tell me, bakit mo siya hinahanap, hindi ka naman ganiyan dati, Calv, hindi ba't wala kang pake sa ibang babae, so bakit?"
Bumuntonghininga siya, makulit talaga si Jin, hindi talaga ito titigil hangga't hindi niya maibibigay gusto nito.
"Fine! I just need to confirm something–"
"Confirm? At ano naman iyon?" putol nito sa paliwanang niya.
Parang gusto niyang mairap sa pagiging marites ng kaibigan.
"Para kasing…" Hindi niya maisabi, kasi nag-aalinlangan siya, baka kasi pagtawanan siya ng baliw niyang kaibigan.
"Parang ano, Calv?"
Huminga siya ng malalim. "Para kasing kamukhang-kamukha niya si Christina, iyong asawa ko–"
"WHAT??"
Inilayo niya ang cellphone mula sa kanyang tenga sa lakas ng boses ni Jin.
"Seryoso?" mayamaya ay tanong ni Jin.
"Yes, but I'm not sure baka kasi pinaglalaruan lang ako kagabi ng mga mata ko kaya nga't, l need to find her–"
"Tapos ano?"
Natahimik siya. Oo nga, tapos ano? Ano masunod niyang gagawin kung magkamukha nga ang dalawa.
"I don't know, Jin. Ang mahalaga sa akin ngayon ay makumpirma ko ngang magkamukha sila," aniya mayamaya.
"Where are you right now?" tanong ni Jin sa kabilang linya.
"Sa bar mo, sa kwartong binigay ninyo sa akin, why?"
"I see, pumunta ka sa security room at tignan mo roon sa cctv, iyong mukha ng babae at hanapin mo rin si Madam Chilay, siya ang pumili sa babaeng iyon, panigurado may alam iyon sa mga personal information na makakatulong iyo."
"Thank you, Jin," aniya at binaba na ang tawag.
Maliligo lang siya tapos pupunta na siya sa security room. Para hanapin at makita kung magkamukha ba talaga ang babae at nasira niyang asawa.
- Writer
