Chapter 7
1690 Words
PAGKAMULAT ni Lisa Mary ng kanyang mga mata ay tumambad sa kanya ang kulay puti. Napakurap-kurap siya at parang gusto niya maiyak.
Jusko! Nasa langit na ba ako? Nakakahiya naman humarap kay San Pedro lalo pa kung kinamatay ko ay dahil lang naman sa malaking tt! At baka ma-deads ako ulit sa kakahiyan nito!
"Oh my! Mabuti naman at gising ka na!"
Napakurap-kurap ang kanyang mga mata nang marinig niya ang pamilyar na boses ni Jacqueline.
"Narito ka din sa langit?" gulat na bulalas niya nang makita niya ang mukha ni Jacqueline na nakatunghay sa kanya.
"GAGA! Buhay ka pa, huwag kang excited!" giit ni Jacqueline at pinitik ang kanyang noo.
Nanlalaki ang kanyang mga mata at napabalikwas siya ng bangon. Napahawak siya sa kanyang bibig nang mapansin niyang nasa loob siya ng ospital at hindi sa langit. Amoy na amoy pa nga niya ang pamilyar na amoy ng ospital na nunuot sa kanyang sistema.
"THANK YOU, LORD!" hiyaw niya at pumikit pa.
Ilang saglit pa ay nakaupo na siya ulit sa kanyang ospital bed habang nakangiti kasi masaya siyang buhay siya.
"Tinakot mo akong bruha ka! Akala ko talaga mamatay ka na. Ano ba kasi nangyari?"
Napawi ang ngiti sa kanyang mga labi at tumingin sa kaibigan. Hindi niya alam kung sasabihin niya ba rito ang totoo o hindi.
"Wala pa bang sinabi ang Doctor?"
Umiling-iling ito. "Nang dumating ako rito, narito ka na."
"Ganun ba? Sa ko tingin dahil ata first timer ako at masyadong malaki para sa akin iyong tt ng lalaking nakasiping ko kagabi kaya't nawarak ng todo iyong butas ko," walang prenong giit niya.
Napakurap-kurap naman si Jacqueline. "Eh? Seryoso? Gaano pa kalaki at talagang nagka-operasyon ka pa at muntik na ma-deads?"
Nag-isip niya at pilit na inaalala ang haba at laki ng kargada ng lalaki.
"Sa tingin ko ay may sukat na siyam na pulgada at may laki na pareho sa delata ng sardinas," humahaba ang ngusong sumbong niya.
"Gaga! Ang laki nga! No wonder, nawarak ng todo iyang birhen na pukikay mo!" medyo mataas ang boses na sabi ni Jacqueline.
Tumango-tango siya. "Oo 'e–"
"Pero teka, te, gumamit naman ba kayo ng proteksiyon?"
"Proteksiyon?" tanong niya. Natigilan siya nang maalalang wala silang ginamit kahit ano, hindi gumamit ng condom ang lalaki at hindi din siya umiinom ng pills.
"Oo, proteksiyon, iyong mga condom ba, gumamit na kayo nun?" usisa ni Jacqueline sa kanya.
Plastic na tumawa siya at ngumiwi. "Hindi ata 'e no–"
"Gaga! Paano kung mabuntis ka?"
"Edi ninang ka na," sagot niya.
"Oo nga no pero, day, kilala mo ba iyong lalaki?"
"Hmmm, iyong pangalan lang, bakit?"
"Simpre paano kung mabuntis ka nga, kailangan simpre panindigan ka niya–"
"Baliw! Wala naman kaming relasyon at kung mabuntis man ako akin na lang iyon, wala siyang responsility sa akin kasi binayaran nila ako–"
"Pero kahit na, need niya pa din malaman–"
"Tama na nga! Hindi pa naman natin alam kung buntis nga ako o hindi, change topic tayo. Nasaan pala iyong gamit ko at damit?" aniya.
"Ay, heto puno ng dugo iyong boxer na suot mo ganun rin ang mahabang polo, tapon na lang kaya natin–"
"Aba'y, huwag," mabilis na tanggi niya at inagaw sa babae ang paper bag.
Tumaas ang kilay ni Jacqueline. "Aba'y bakit ganiyan ang reaction mo?"
Ngumuso siya. "Remembrance ko ito kay papa pogi no. Lalo na ito." Kinuha niya ang brief ng lalaki sa bulsa ng boxer, buti na lang hindi iyon nalagyan ng dugo niya.
"Ano iyan?" nanlalaki ang mga matang bulalas ni Jacqueline.
Natawa siya. "Brief ano pa ba."
"Manyak ka talaga! Bakit nasa iyo iyan?"
"Remembrance ko nga at saka para kapag namiss ko siya aamoyin ko lang ito," biro niya sa kaibigan at ngumisi pa.
Uma-acting na parang nasusuka si Jacqueline na kinatawa niya.
"Eww, malala ka na, Lisa Mary!"
"Asus, para naman hindi ka manyak tulad ko, gustong-gusto mo ngang magbasa ng mga bedscene 'e, huwag piling malinis, te," aniya at umirap.
"Heh! Oo pala, may goodnews ako," sabi nito.
Tumaas kilay niya. "Ano iyon?"
"Iyong doctor na ini-r-rekomenda ni Doc. Alvarez ay nakauwi na dito sa manila at maari nang bumalik sa ospital within this week, kaya't may chance nang gumaling si Tita."
Bumuka-sara ang kanyang labi pero walang salitang lumalabas dahil sa sobrang saya at gulat na kanyang nadarama.
"T-talaga? Hindi ka nagbibiro?" tanong niya mang mahimasmasan siya.
"Oo, day, nakausap ko kanina lang si Doc."
"Oh my! Salamat sa diyos! Teka, heto pala iyong pambayad, i-w-withdraw natin ito kapag makalabas na ako," aniya at kinuha sa bulsa ng boxer ang tseke.
Nanlalaki ang mga mata ni Jacqueline nang makita nito ang nakasulat sa tseke.
"Jusko Ginoo, kadaku man jud ini!" Napabisaya nang bulalas ni Jacqueline.
Natawa siya. "See, worth it diba."
"Oo na, basta magpagaling ka," sabi nito at binalik sa kanya ang tseke.
Bago pa man siya makasagot ay biglang may pumasok. Nang tignan niya kung sino ay napanganga siya, ang gwapo kasi ng lalaki nang makita niya ang white coat na suot nito at stethoscope. Mukhang Doctor niya ang lalaki.
"Goodmorning, how's your feeling, Ms?"
"Parang lumutang ako, Doc, dahil parang na inlove na ata ako," maharot na bulong ng kanyang isip.
Umiling-iling siya. Nunca sasabihin niya ang ganun, ayaw niyang mapahiya siya sa gwapong doctor kaya't ngumiti na lang siya.
"Maayos na po," sagot niya.
"That's good to hear. By the way, about sa case mo, post coital laceration ang nangyari sa womanhood mo. Post coital laceration commonly results from inadequate foreplay prior to penetration leading to non-lubrication of the vagina."
Tumango-tango siya kahit pa wala naman pumasok sa utak niya sinabi ng Doctor.
"Severe coital laceration may lead to life threatening blood loss. Buti na lang at naagapan ang sa iyo and we manage to save you from death by resuscitation with intravenous fluid, transfusion in severe blood loss and surgical repair of the laceration," dagdag ng Doctor.
Alinlangang ngumiti siya, tanging naintindihan niya lang ay save at death.
"Within this week ay maaari ka nang makauwi, two or three days lang naman ang kailangan para matuluyang maghilom ang tahi mo," pagtatapos ng gwapong Doctor.
"Salamat, Doc."
Tumango lang ang gwapong Doctor at nagpaalam nang umalis. Napatingin siya sa labas ng malaking bintana ng ospital kung saan tanaw niya ang kalangitan. Pumikit siya at nagpasalamat dahil ligtas siya sa kapahamakan at may pag-asa nang gumaling ang kanyang ina.
***
HAWAK-HAWAK ni Calvin King ang kanyang cellphone, nagdesisyon siyang humingi na lang ng tulog kay Mikael para mas mapadali niyang mahanap ang babae. Nakumpirma na niyang magkamukha nga ang dalawang babae, ang kanyang nasirang asawa at babaeng nakasiping niya noong nakaraang araw.
"Hello, napatawag ka, Calv?"
"I need your help, where are you?"
"Aba'y kay aga naman ata, emergency ba iyan?" tanong ni Mikael sa kabilang linya.
"It's past 8 o'clock in the morning, Kael, maaga pa iyan sa iyo?" masungit na turan niya.
"Morning pa rin iyon, maaga pa rin. Ano ba kasi kailangan mo?"
"I need your help to find someone for me. Although l already sent my men to find her but l think mas mapapadali if tutulungan mo ako," paliwanang niya.
"Bilib ka na ba ngayon sa angking galing ko at kagwapuhan ko?"
Kung hindi lang nakakabakla umirap ay baka ginawa na niya sa kayabangan ng kaibigan niya.
"Whatever you say, maligo ka na at puntahan mo ako rito," aniya.
"Hmmm, demanding iyan pero teka, hindi ba't dapat iyong campaign mo ang pinoproblema mo ngayon dahil malapit na ang election?"
Natahimik siya. Nawala iyon sa isip niya kasi inakupa na ng babae.
"Don't worry about it, mabilis lang iyon. Unahin natin muna ito, l need to find her as soon as possible bago pa ako masiraan ng bait–"
"Matagal nang sira ulo mo, baka nakakalimutan mo–"
"f**k you!" mura niya.
Tumawa lang ang kaibigan sa kabilang linya.
"Sorry but l'm not available and l'm not interested in p***s, l like p***y more. You know, l like fresh–"
"Shut up, Kael, bilisan mo diyan," mariing aniya at binaba ang tawag nang marinig niyang humalakhak ng tawag si Mikael sa kabilang linya.
ILANG saglit pa ay nakaupo na silang magkaharap ni Mikael sa may isa sa mga private room sa may bar ni Jin.
Binuksan niya ang cellphone at pinakita kay Mikael ang nakuha niyang video galing sa CCTV kung saan na-capture ang mukha ng babae. Inabot niya kay Mikael ang cellphone.
"What is this?" takang tanong ni Mikael.
"Siya ang babaeng sinasabi kong papahanap ko sa iyo," aniya gamit seryosong tono.
Tumaas naman ang kilay ng kaibigan niya. "Sino ba ito? Kaibigan o kapatid ng kaaway mo? O may atraso sa iyo?"
Bumuntonghininga siya. "Pareho lang kayo ni Jin, dami ninyo tanong, hanapin mo na lang kasi–"
"Hep, hindi ko gagawin ang pinapagawa mo hangga't hindi mo sinasabi sa akin ang dahilan." Tinaas pa talaga ni Mikael ang kamay para tumigil siya sa pagsasalita.
Bumuga siya ng hangin. "Fine, she is the woman who l had s*x with. Yes, siya iyong babaeng ni-regalo ninyo sa akin–"
"I see, bakit mo siya hinahanap?" usisa nito kahit 'di patapos ang pagpapaliwanang niya.
"Don't tell me, na in love ka sa babaeng ito kaya mo pinapahanap–"
"Of course not! Kamukha niya kasi ang nasira kong asawa, l don't know but l need to see her again," seryosong giit niya at sumandal sa may sandalan ng upuan at hinilot ang kanyang sintido.
Pagkamulat niya ay tumambad sa kanya ang nakangising mukha ni Mikael, na para bang may binabalak.
"Tutulungan mo ba ako o ano?" inip na aniya at hindi na lang inintindi ang mapang-asar na ngisi nito.
"Aba'y simpre tutulungan kitang hanapin ang Cinderella ng buhay mo–"
"f**k! Stop it, Kael. Hindi nakakatuwa," mabilis na saway niya.
Ngumisi lang si Mikael sa kanya at sumipol at kumanta-kanta pa ng kantang, "Till l met you"
Napailing na lamang siya sa kalokohan ng kaibigan. Ngayon alam na niya kung bakit inis na inis si Maximo kay Mikael, ang kulit kasi at ang galing mang-asar.
- Writer
