บทที่- 8- คอมีรอยแดง
ที่โรงเรียนอินเตอร์ชื่อดัง
“ทำไมยัยจินณ์ยังไม่มาอีกนะ เมื่อวานเห็นว่าดีขึ้นแล้วนี่” สุกัญญาชะเง้อคอมองหาเพื่อน หวังจ่าจิรฐาจะมาสักที เพราะอีกแค่สิบกว่านาที จะถึงเวลาเข้าแถวแล้ว
“นั่นดิ แกโทรไปอีกทีดิ ไมมันถึงไม่มาสักที” ปานไพลินหันหน้ามาทางแก้วกานดา ซึ่งก็รีบควักโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งไปถอยมาเมื่อวานกดโทรหาจิรฐาทันทีเหมือนกัน
แต่ในขณะนั้น ก็มีรถ All NEW Lexus LM 300h สีดำมาจอดที่หน้าโรงเรียน ปานไพลินขมวดคิ้ว เพราะมันเหมือนกับรถป๊าแก้วกานดาไม่มีผิด จึงสะกิดเพื่อนยิก ๆ
“แก…ยัยแก้ว”
“ไรวะ ฉันกำลังจะโทรอยู่นี่” แก้วกานดากำลังจะกดโทรศัพท์ แต่สุกัญญาเอ่ยห้ามไว้ได้ทัน
“เดี๋ยวก่อน นั่น รถป๊าแกปะ” พยักเพยิดไปที่หน้าโรงเรียน แก้วกานดามองตาม แล้วต้องขมวดคิ้วตามเพื่อนไปอีกคน
“อื้อใช่ เลขทะเบียนก็ใช่ แล้วป๊ามาทำไม เห็นว่ารีบนี่นา” งงงวย แต่แล้ว ดวงตาทั้งหกคู่ต้องเบิ
