บทที่ -4- คุณป๊าขา…(NC)
“อื้อ” จิรฐาสะดุ้งสุดตัว
“ชู่ววว์ คนเก่ง” ปลอบใจพลางจูบมุมปากงามเบา ๆ แล้วดันหัวบานเข้าอีกนิด
“อึ่ก ปะ ป๊า จะเจ็บ อือ” เด็กสาวตัวแดงหน้าแดง ใบหน้าผุดผาดเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตาไหลจากการที่ถูกพ่อเพื่อนมอบรสสวาทให้
มือใหญ่ของพร้อมเพชรจับข้อมือนุ่มแน่นจนเป็นสีแดง เมื่อเขาส่งลำเอ็นยักษ์ผ่านเข้าไปได้ครึ่งลำ
“อึ่ก ซี้ดดดด แน่นมากหนูจินณ์อย่าเกร็ง อูววว์ ซี้ดดด” หนุ่มใหญ่ครางกระเส่าอย่างถูกใจ
“อื้อ จะ เจ็บ ฮึก ปล่อยหนู ฮึ่ก” เด็กสาวร้องไห้เสียงสั่นเครือ เธอเจ็บมากเหมือนร่างกายจะแตก แต่มือใหญ่ยิ่งบีบข้อมือเขาแน่นขึ้นก่อนที่จะทะลวงเอ็นยักษ์เข้ามาจนสุดความยาว ในที่สุดเขาและเธอก็หล่อหลอมเป็นเนื้อเดียวกันแล้ว
สวบ !!
“อะ อ๊า ปะ ป๊า จะ เจ็บฮึก” น้ำตาเด็กสาวไม่ได้ทำให้คนตัวโตสงสารแต่อย่างใด กลับยิ่งถูกใจในความคับแน่นที่ตอดหนึบนั่นมากทวีคูณ
“ซี้ด หนูจินณ์ แน่น แน่นมาก อาส
