Sign on love ❤️ เดิมพันรัก มาเฟียร้าย ตอนที่ 8 นอกบ้านทำตัวเหมือนอันธพาลแต่พอกลับบ้านก็แค่หยูกหมาขี้อ้อน UPDATE 100 %

2575 Words

คฤหาสน์พิสิฐกุลวัตรดิลก(เก้าทัพ) “คุณย่าครับพี่กรรฐ์หิวข้าวจังเลยครับ” น้ำเสียงออดอ้อนที่ดังมาก่อนตัวคนทำให้นับดาวที่กำลังนั่งถักไหมพรมเผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมาด้วยความเอ็นดูแต่ก็แค่เพียงชั่วครู่เท่านั้นใบหน้าที่อ่อนเยาว์กว่าวัยก็กลับมาเรียบเฉยดังเดิมก่อนที่เจ้าของคำพูดจะปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าพร้อมทิ้งตัวลงนั่งข้างๆเธอใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉีกยิ้มหวานอย่างประจบประแจงดวงตาดอกท้องดงามกระพริบปริบๆอย่างออดอ้อนทำเอานับดาวที่กำลังตั้งใจถักไหมพรมต่อจำต้องหยุดมือและหันมาสนใจหลานชายคนเล็กที่ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยก็โผล่หน้ามาให้เธอเห็นแทบนับครั้งได้คนเป็นย่าแบบเธอมีหรือที่จะไม่โกรธ “ดูทำหน้าเข้าสิไม่ไช่เด็กน้อยแล้วนะเราทำเป็นอ้อนไปได้” นับดาวแสร้งดุหลานชายที่ยกยิ้มจนตาโค้งหยีชวนให้คุณย่าอย่างเธอใจอ่อนยวบราวกับขี้ผึ้งลนไฟเวลาที่โกรธเจ้าเด็กนี่ทีไรเธอไม่เคยโกรธได้นานเลยจริงๆเธอไม่ได้ใจอ่อนนะแต่ใครใช้ให้หลา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD