“ยังอยากจะไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับมีนอีกไหมคะ ?”
มินตราเอ่ยถามกรรฐ์ด้วยรอยยิ้มล้อเลียนเมื่อเห็นว่าใบหูของเขานั้นแดงก่ำราวกับลูกตำลึงสุกนี่เขากำลังเขินเธออยู่ใช่ไหม ?
“คุณนี่ช่างไม่รู้จักสำรวมบ้างเลย”
กรรฐ์หันมาถลึงตาใส่มินตราที่ยิ้มหวานอย่างได้ใจมือข้างกายพลันยกขึ้นมาบีบจมูกโด่งสวยของเธอด้วยความมันเขี้ยวอย่างลืมตัวการกระทำที่คล้ายว่ากรรฐ์กำลังเอ็นดูมินตราอยู่ทำให้หนุ่มสาวทั้งคู่ต่างชะงักนิ่งงันไปกรรฐ์ดึงมือกลับคืนด้วยความว่องไวราวกับว่ามินตราคือของร้อนที่เขาเผลอไปแตะต้องจนถูกลวกมือในขณะที่มินตรานั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มเบิกบานใจอย่างถึงที่สุดดูท่าพ่อหนุ่มเย็นชาหน้านิ่งของมินตราคงจะเริ่มหวั่นไหวซะแล้วสิ
“แล้วใครกันที่ท้าให้มีนกอด ? ไม่ใช่คุณหรอกเหรอคะที่บอกมีนว่าให้กอดเลย”
มินตรายื่นหน้าเข้าไปถามกรรฐ์ใกล้ๆทำให้เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่หอมกรุ่นของเขา อืม ชักจะอยากจูบปากหอมนุ่มน่ากินนี่สักทีส
