“มัมค้าบ” เซรเกส่งเสียงเรียกอยู่ในอ้อมกอดของเอลิซ หลังจากพบกับอานยาอยู่ที่จุดรับกระเป๋า เด็กชายก็ขอลงจากการอุ้มแล้ววิ่งไปหามารดาด้วยตัวเอง
“มัมค้าบ น้องปาล์มไปเจอคนหล่อมาด้วย” เซรเกพูดอวดโอ้
“คนหล่อ? คนหล่อที่ไหนครับน้องปาล์ม” อานยาขมวดคิ้ว
“คนหล่อในห้องน้ำค้าบมัม เขามีงูใหญ่มาก ใหญ่กว่าน้องปาล์มอีก”
อานยาหัวเราะร่วนออกมาด้วยความเอ็นดูเมื่อเด็กชายตัวจ้อยพูดถึงเรื่องนั้นราวกับเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศธรรมดาทั่วไป
“มัมบอกแล้วใช่ไหมครับ ว่าอย่าไปแอบดูของคนอื่นเขา” เธอตำหนิลูกชายแบบหยอกเอิน พร้อมกับยีเส้นผมบนศีรษะทุยนั้นไปด้วย
“ก็มันใหญ่มากเลยนี่ครับมัม น้องปาล์มได้สปีกอิงลิชกับเขาด้วย เขาใจดีมากเลยค้าบมัม อุ้มน้องปาล์มขึ้นล้างมือด้วยแหละ” เด็กชายเล่าพลางทำท่าทางไปด้วย
“โอ้โฮ เจอคนใจดีเข้าแล้ว แบบนี้ก็ดีเลยครับ เป็นเพราะน้องปาล์มน่ารักแน่ ๆ เขาถึงได้เอ็นดูขนาดนั้น” อานยาว่าพร้อมรอยยิ้ม
“น้องปาล์มน่ารักเหมือนมัมไงค้าบ แล้วน้องปาล์มก็บอกคุณลุงคนนั้นเขาไปด้วยน้า ว่ามัมของน้องปาล์มสวยมาก” เด็กชายว่าพลางยิ้มยิงฟัน
“เที่ยวไปอวดมัมกับคนอื่นอีกแล้วนะครับ ทำไมน่ารักขนาดนี้ฮึ” อานยาหอมแก้มลูกชายไปฟอดใหญ่ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้นอีกครั้ง เธอจึงส่งลูกให้เอลิซคอยดูแลไว้แล้วลุกขึ้นหันไปรับโทรศัพท์
(ฮัลโหลเพิร์ล ยูจะกลับบ้านหรือว่าแวะที่ไหนก่อนไหม ไออยากเห็นหลานตัวเป็น ๆ แล้ว) เลลารีบโทร.มาทันทีหลังจากเห็นเพื่อนสนิทลงสตอรีไอจีเช็กอินว่าเครื่องแลนดิงแล้ว
“ไอคิดว่าจะกลับบ้านเลย เมื่อกี้แม่บ้านก็เพิ่งโทร.มาหา บอกว่าส่งคนมารับเรียบร้อยแล้ว เย็นนี้ยูก็มาดินเนอร์ที่บ้านไอสิ จะได้เล่นกับหลานสมใจอยาก” อานยาเอ่ยชักชวน เธอมาไทยในครั้งนี้เนื่องด้วยเรื่องสำคัญทางธุรกิจ ทว่าพ่อกับแม่ไม่ได้มาด้วย มีเพียงอลันและมูลัส บอดีการ์ดฝีมือดีที่คนเป็นพ่อส่งมาติดตาม
(ไอไปแน่นอน ไอมีของเล่นอยากให้น้องปาล์มด้วย คุยกันผ่านเฟซไทม์จนอยากเจอตัวจริงไม่ไหวแล้วเนี่ย)
“งั้นก็มาได้เลย ช่วงเย็นนะ ไอจะบอกน้องปาล์มเอาไว้ว่าน้าเลลาจะมาหา น้องปาล์มต้องดีใจมากแน่ ๆ” อานยาตอบรับเพื่อน ทั้งสองคุยสัพเพเหระกันอยู่สักครู่ ก่อนหัวหน้าบอดีการ์ดหนุ่มอย่างอลันจะเดินเข้ามารายงานว่ารถของที่บ้านได้มารอรับแล้ว
…
ปุณณ์เดินออกมาด้านหน้าเพื่อรอให้ลูกน้องของตนขับรถมารับ เขากำลังมองทัศนียภาพของสนามบินสุวรรณภูมิอยู่อย่างเหม่อลอย สักพักเสียงของเด็กชายที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากข้างหลัง
“ทำไมอากาศที่นี่ร้อนจังเลย น้องปาล์มร้อนมากเลยค้าบ”
ชายหนุ่มหันไปหรี่ตามอง เห็นหญิงสาวสวยสะพรั่งคนหนึ่งกำลังจูงมือเด็กชายที่เขาเจอในห้องน้ำเดินมาในทางที่เขายืนอยู่
เซรเกที่กำลังบ่นร้อนอยู่นั้นก็มองมาเห็นปุณณ์พอดี จึงยกมือขึ้นโบกแล้วตะโกนเรียกด้วยภาษาไทย “คุณลุง!!”
ปุณณ์มองซ้ายมองขวา เพราะคิดว่าเด็กคนนั้นคงเรียกคนอื่น แต่เมื่อไม่เจอใครเขาจึงชี้ตัวเองอย่างงง ๆ ว่านี่เขาแก่ถึงขั้นเป็นลุงแล้วหรือนี่
“นั่นไง ๆ คุณลุงที่น้องปาล์มเจอในห้องน้ำ” เด็กชายเขย่าแขนอานยาแล้วลากให้เดินเข้าไปหา หญิงสาวมองชายหนุ่มที่ยืนจับกระเป๋าเดินทางอยู่แล้วนึกในใจว่าหน้าตาหล่ออย่างที่ลูกชายเธอบอกจริงด้วย
แต่ถึงอย่างนั้นอานยาก็ไม่ได้สนใจผู้ชายคนนี้ไปมากกว่าการที่เขาเอ็นดูลูกชายเธอ หญิงสาวยิ้มให้พร้อมเอ่ยขอบคุณเรื่องในห้องน้ำ “ขอบคุณมากนะคะ น้องปาล์มเล่าให้ฟังว่ามีคุณลุงช่วยอุ้มเขาล้างมือที่อ่าง เพราะเขาเอื้อมไม่ถึง ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณเลยค่ะ”
ปุณณ์เหมือนคนคลำหาเสียงตัวเองไม่เจอ เพราะหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนี้สวยไปหมดทุกสัดส่วน ทั้งผิวกายขาวเนียน เครื่องหน้าสมบูรณ์แบบ ไหนจะเส้นผมหยักศกสีน้ำตาลที่ดูดีนี่อีก เป็นอีกครั้งที่ทำให้ปุณณ์รู้สึกเหมือนกับว่าเขาได้เจอนางฟ้า
“ครับ…ใช่ครับ ผมเอง เห็นว่าเด็กเขาเอื้อมมือไม่ถึงน่ะครับ ก็เลยช่วยอุ้ม”
“น้องปาล์มนะค้าบ” เซรเกเอ่ยแนะนำตัวเองพร้อมกับยิ้มแฉ่ง ปุณณ์จึงโน้มตัวลงไปใกล้แล้วยื่นมือออกไปให้เช็กแฮนด์
“พูดไทยได้นี่นา ปล่อยให้ลุงพูดอังกฤษอยู่ตั้งนาน ลุงชื่อลุงปุณณ์ครับ”
เซรเกจับมือนั้นไว้แล้วเขย่า “ชื่อปอปลาเหมือนน้องปาล์มเลย น้องปาล์มพูดได้สามภาษาค้าบ ฮี่” เด็กน้อยยิ้มยิงฟันพร้อมกับอธิบายตัวเอง
ปุณณ์ตั้งใจจะถามชื่อของหญิงสาว ที่ดูท่าทางแล้วอาจจะเป็นน้าหรือไม่ก็พี่สาว ทว่าเธอกลับชิงพูดขึ้นมาเสียก่อน “ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ แต่ว่าตอนนี้ฉันกับน้องปาล์มต้องขอตัวก่อนแล้ว รถมาแล้วค่ะ”
อานยายิ้มให้เรียบ ๆ แล้วอุ้มลูกชายขึ้นเดินจากไป เซรเกโบกมือบ๊ายบายให้อีกครั้ง ปุณณ์จึงยกมือโบกกลับ ชั่ววินาทีที่หญิงสาวเดินผ่านเขา ปุณณ์คล้ายว่าตนเองจะได้กลิ่นหอมของอะไรบางอย่างที่คุ้นเคย
กลิ่น Chanel No.5 ที่เขาหลงใหลเหลือเกิน
……