ดวงตาสีเทาเข้มขยับขึ้นลงช้าๆ เพื่อข่มอารมณ์กับภาพที่เห็น ไม่รู้ว่าโรสมากับแดเนียลได้ยังไง ซ้ำยังเดินจับมือกันเข้ามาใกล้อีก เสื้อที่คลุมอยู่บนไหล่นั่นก็พาลให้หงุดหงิด จนไม่คิดจะฟังเนเน่พล่ามเรื่องไร้สาระอีกเลย
“พี่ลี!”
“ไปไหนมา” ลีถามคนที่นั่งลงบนเก้าอี้ โดยมีแดเนียลบริการเลื่อนเก้าอี้ให้ มองใบหน้าที่หันกลับไปยิ้มขอบคุณแดเนียลเงียบๆ พลางคิดบทลงโทษไว้ในใจ จะเล่นแบบนี้เหรอ ก็ได้นะโรส!
“ขอบคุณค่ะ พี่แดเนียล”
โรสไม่สนใจเสียงดุๆของลี ยิ้มให้แดเนียลที่มาส่งอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะขยับตัวไปยืนอยู่ไกลๆ ปล่อยเธอให้เผชิญหน้ากับคนทั้งสาม แต่ครั้งนี้เธอพร้อมแล้ว พร้อมที่จะฟาดฟันกับคนที่จะทำร้ายความรู้สึกของเธอ
“ถาม?”
“ไปห้องน้ำ คุณฟลอเร่ไม่ได้บอกเหรอ”
โรสมองหน้าลีก่อนจะมองหน้าฟลอเร่แล้วยิ้มให้ เป็นยิ้มที่ตอแหลที่สุดเท่าที่เธอเคยยิ้มเลย ถ้าน้ำทิพย์อยู่ตรงนี้ เพื่อนเธอต้องด่าแน่ๆว่าเธอตอแหลได้น่า
