มื้ออาหารที่อร่อยแต่โคตรจะกร่อยในความรู้ของโรสจบลงในเวลาเกือบห้าทุ่ม เพราะคนตรงหน้าดูไม่สบอารมณ์อยู่ตลอด เธอจึงเลือกมองสิ่งอื่นที่อยู่ภายนอกร้านแทน ความสวยงามของค่ำคืนในสิงคโปร์ทำให้เธอหลงใหล กว่าจะรู้ตัวว่าควรกลับ ก็เป็นตอนที่ลีเริ่มหน้าแดงก่ำเพราะแอบดื่มเหล้าเยอะเกินไป
โรสรู้สึกว่าตัวเองได้งานช้าง ก็ตอนที่ต้องแบกร่างหลงลีขี้เมาเข้าบ้าน ก่อนหน้านั้นเธอรู้สึกย่ามใจเพราะงานค่อนข้างจะสบาย ที่ไหนได้เธอคิดผิด และไม่คิดจะปล่อยให้ลีคาดสายตาอีก เผลอไม่ได้เลยเชียว ไอ้คนขี้เมานี่
“เดินดีๆสิลี” เสียงของโรสไม่ได้ดังมาก เพราะเวลานี้คนในบ้านคงหลับไปหมดแล้ว ถึงแต่ละห้องจะค่อนข้างเก็บเสียง แต่การพูดคุยในเวลาที่ทั้งบ้านเงียบสนิทแบบนี้ เธอไม่กล้าใช้เสียงดังเลยจริงๆ
กว่าจะแบกร่างที่สูงกว่า185เซนติเมตรเข้ามาในห้องนอนของลีได้ โรสถึงกับเข่าทรุด อยากเข้าไปทุบคนที่นอนยิ้มอยู่บนเตียงชะมัด เมื่อรู้ว่าที่ผ่า
