หลังจากปรึกษากันเกือบสองชั่วโมง โรสก็ได้ข้อสรุป เดินไปต่อสายหาคนที่ให้เงิน ให้งานเธอทำ ก่อนจะบอกทางนั้นไปว่าเธอตกลงที่จะไป โรสเดินไปหยิบหนังสือเดินทางที่เคยทำไว้ใส่กระเป๋า แบ่งเงินส่วนหนึ่งติดตัวไปด้วย เผื่อเธอต้องใช้มันในการเดินทางกลับและใช้จ่ายระหว่างพักอยู่ที่นู้น และแบ่งให้พ่อกับแม่เก็บไว้ใช้ส่วนหนึ่ง
“โรส! แม่ว่าเรามีทางออกอื่นนะ”
“ทางนี้ก็เป็นทางออกเหมือนกัน บางทีอาจจะเป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องห่วงนะคะ โรสจะกลับมาให้ได้”
“ขอโทษนะลูก”
“โรสเป็นคนเลือกเองนะคะ โรสไปแล้วนะ เหมือนเขาจะมารับแล้ว”
โรสมองรถตู้สีดำที่ขับเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังเล็กของพ่อแม่เธอ เธอโทรไปบอกก่อนหน้านั้นเพียงครึ่งชั่วโมง รถก็มาถึงที่บ้าน ทางนั้นคงคาดเดาไว้ตั้งแต่แรกแล้วสินะ ว่ายังไงเธอต้องตอบตกลง
“บอกน้องให้ตั้งใจเรียนนะคะ”
โรสหิ้วกระเป๋าที่มีเสื้อผ้าชุดเรียบๆสามสี่ชุด ขึ้นไปนั่งในรถที่มีเพียงคนขับร
