มื้ออาหารวันนี้ ลีสั่งให้เชฟทำอาหารรสจัดมา เพราะโรสเคยบอกว่าชอบแบบนั้น เธอชอบอาหารรสจัด ที่ทั้งเค็ม ทั้งเผ็ด จนเขากินด้วยไม่ได้เลยสักครั้ง การสั่งอาหารแยกในแบบที่เธอชอบ เป็นสิ่งที่เขาทำมาตลอดสองปี รวมทั้งครั้งนี้ด้วย
“ที่จริงไม่ต้องสั่งทำแยกก็ได้นะ โรสกินได้”
รู้สึกขอบคุณที่เขายังใส่ใจเธอเหมือนเดิม แต่เธอไม่สามารถรู้สึกดีกับสิ่งที่เขาทำได้อีก บอกตรงๆว่าเธอไม่เข้าใจลีเลย ไม่ว่าตอนนั้นหรือในตอนนี้
“กินได้ แต่กินไม่เคยหมดไง เสียดายของ”
“จะพยายามกินให้หมด”
“ไม่ต้องฝืนกินสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบหรอก สั่งมาแล้วนี่ แค่นั้นก็จบปัญหาแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ก็เกรงใจ”
“ถ้าเกรงใจก็กินให้หมด ผอมจนเห็นแต่กระดูกหมดแล้ว”
ลีไล่สายตาสำรวจร่างกายภายใต้ชุดเดรสสีน้ำทะเล มองตั้งแต่เอวคอดกิ่วขึ้นมาบริเวณหน้าอก ไหปลาร้า รวมทั้งใบหน้าสวยที่ซูบผอมลง ไม่มีส่วนไหนที่จะบ่งบอกว่าเธอน้ำหนักเท่าเดิม ระยะเวลาแค่ไม่ถึง
