บทที่ 24 พิษรัญจวน 2
เสียงลมเงียบลงแล้ว แต่ร่างกายนางยังอ่อนปวกเปียกอยู่
กุ้ยหลินเผยอเปลือกตาขึ้นช้าๆ ดวงตาคู่งามกวาดตามองบริเวณโดยรอบ
บริเวณนี้เป็นหน้าผามีลักษณะสูงชันรกร้าง เมื่อเพ่งมองผ่านม่านหมอกสีขาวกลุ่มหนาจะเห็นที่ตั้งสำนักหมื่นพิษที่กินพื้นที่ขนาดใหญ่ บัดนี้ตึกเรือนทั้งหมดมีขนาดเท่ารังมด ตรงกลางระหว่างที่นางยืนอยู่กับสำนักหมื่นพิษคือหุบเหวขนาดกว้าง ถ้าเทียบกับระยะทาง ดูเหมือนว่าเฮ่อชิงอิ๋นจะพานางออกมาไกลจากสำนักหมื่นพิษไม่น้อย ส่วนด้านความสูง ต่อให้คนผู้นั้นมีวรยุทธ์ขนาดไหนก็คงยากที่จะมาถึง นอกเสียจากจะมีวิชาตัวเบาเลิศล้ำ
เฮ่อชิงอิ๋นลากหญิงสาวถูลู่ถูกังเข้าไปในป่าลึก จนในที่สุดก็มาถึงถ้ำหินขนาดย่อม ทันทีที่เห็นบุรุษด้านใน กุ้ยหลินอ้าปากค้างด้วยความตกตื่น
เจียงหลี่เทียนนั่งหลับตาทำสมาธิ หลังตรงแน่วแน่ ใบหน้าแดงก่ำคล้ายกับสามารถเค้นโลหิตออกมาได้
“คุณชาย... เจียง” นางพูดช้าๆ ทำ
