บทที่ 21 วิชาตัวเบา 2
กุ้ยหลินรวบรวมสมาธิเพ่งจิตให้มั่นคง โคจรลมปราณไว้ที่ฝ่าเท้าทั้งสองข้าง จากนั้นเริ่มพลิ้วกายตามหลังกู่เย่าไป๋ นางกระโดนขึ้นกำแพงสูง หรี่ตามองคนด้านหน้า
เหนือเรือนพักน้อยใหญ่ เงาร่างสูงโปร่งของกู่เย่าไป๋โผนทะยานรวดเร็วประดุจเงาของภูตผี อาภรณ์สีดำไหวกระพือตามแรงลมพัด เขาเวลานี้ช่างดูเย็นชาน่าเกรงขาม ทว่าในขณะเดียวกันรอยยิ้มของเขากลับดูน่าลุ่มหลงอย่างบอกไม่ถูก
นางยังอดนึกประหลาดใจกับคนผู้นี้ไม่ได้ ความจริงแล้วเขามีความคิดความอ่านเช่นไรกันแน่ เมื่อครู่ที่อยู่กับเฮ่อชิงอิ๋น เขาจงใจสร้างระยะห่างอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่สำหรับนางเขากลับมอบรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ชวนให้เคลิบเคลิ้ม อีกทั้งทำตัวสนิทสนมเกินกว่าสตรีอื่น
คิดถึงตรงนี้นางเริ่มหวั่นไหวเล็กน้อย ปลายเท้าชะงักกึก
หญิงสาวเกิดเสียหลัก ร่างที่กระโดดตามกำแพงทำท่าจะล่วงตกลงมาอยู่รอมร่อ ทว่ากู่เย่าไป๋หมุนกายกลับมาอยู่ด้านข้าง
