“ได้ค่ะ...ได้อยู่แล้ว”
“มีมี๊พาหนูไอซ์ไปทุกที่...ที่หนูไอซ์อยากไป”
เฮเดนจับจ้องดวงตากลมโตไร้เดียงสานั้นอย่างค้นคว้า เป็นความจริงที่เด็กจะไม่พูดโป้ปดอย่างเด็ดขาด
“มีมี๊พาหนูไอซ์ไปทุกที่อย่างนั้นหรือจ๊ะ?”
ไอสวรรค์พยักหน้า “ช่ายค่ะ...มีมี๊พาหนูไอซ์ไป”
“แล้ว...พ่อของหนูไอซ์ล่ะ...เขาคงอยู่ต่างประเทศซีนะถึงไม่ว่างพาหนูไอซ์ไปไหนเลย”
“หนูไอซ์...ไม่เคยเห็นปีปี๊ค่ะ”
คำตอบของเด็กน้อยจุดความสงสัยขึ้นในใจคนฟัง เฮเดนนิ่งนึกสักครู่ก่อนยิ้มออกมาเพื่อกลบเกลื่อนความนัย
“ปีปี๊ไม่มาหาหนูไอซ์บ้างเหรอคะ...รูปก็ไม่เคยเห็นเลยอย่างนั้นหรือ”
ไอสวรรค์ส่ายหน้าไปมาพลางก็ทำหน้านึก “ไม่มีรูปของปีปี๊ค่ะ หนูไอซ์...ไม่เคยเห็นเลย”
คำพูดของเด็กย่อมตรงไปตรงมาเพราะความไร้เดียงสานั้นไม่เคยโป้ปดมดเท็จหากแต่เฮเดนก็ไม่อาจล้วงลึกอะไรได้มากกว่านี้ ไอสวรรค์คงยังไม่เข้าใจว่าพ่อของหนูน้อยหายไปไหนซึ่งก็เป็นข้อสงสัยอย่างยิ่งสำห
