บ้านพักตากอากาศเคจี
“อีตองกูจะรอที่ร้านลูกชิ้นปิ้งนะ มึงเข้าไปส่งเค้กเลย ส่งเสร็จมึงกลับมาลูกชิ้นปิ้งของกูก็คงจะเสร็จพอดี”
“มึงเพิ่งกินข้าวเสร็จแล้วมึงจะแดกอีกเหรอ?”
“พอดีกูกินข้าวไม่อิ่มน่ะสิ กูก็เลยต้องมากินลูกชิ้นอีก เอาเป็นว่ามึงรีบเข้าไปส่งก็แล้วกัน กูจะรออยู่ร้านลูกชิ้นปิ้งนี่แหละ”
“หาแดกตลอดแหละมึง” ตองเก้าว่าแล้วเดินตรงไปหางานเลี้ยงที่กำลังจัด เสียงหัวเราะสนุกสนาน ผู้คนภายในงานล้วนแต่แต่ตัวดี ๆ กันทั้งนั้น
“เอาเค้กมาส่งค่ะ” เธอตะโกนบอกทำให้ชายชุดดำที่ยืนอยู่ที่ชายหาดหันมาจ้องมองเธอ
“ส่งใครครับ”
“คนชื่อคริสโตเฟอร์ค่ะ”
“อ๋อ เดินตรงไปหลังบ้านเลยครับ”
“ค่ะ” ตองเก้าพยักหน้าแล้วเดินอ้อมไปหลังบ้าน ชายร่างสูงยืนหันหลังให้พร้อมกับล้วงกระเป๋าตัวเอง
“ใช่คุณคริสโตเฟอร์หรือเปล่าคะ พอดีฉันเอาเค้กมาส่ง” ตองเก้าเอ่ย ร่างหนานั้นนิ่งไปก่อนจะหันมามองเธอ
คุณพระ! ตองเก้าหัวใจสั่นระริก เม
