“เหลามา” เช้าวันต่อมาร่างเล็กสวมชุดนักศึกษาถูกระเบียบเดินเข้าในเขตอาคารของคณะและยังไม่ทันที่เธอจะก้าวขาเข้าไปใต้อาคาร เสียงเรียกของเพื่อนรักทั้งสองก็ดังขึ้นมาทันที
“เหลาอะไร?”
“เรื่องเมื่อวาน แกกับพี่ลี ยังไงล่ะ ? ทำไมพี่ลีของฉัน ถึงได้สักลายต้องห้ามให้แก” แคนดี้ที่เอ่ยเปิดประเด็นเป็นคนแรก เอ่ยถามเพื่อนรักด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอยากรู้และสงสัยในตัวของเพื่อนรักที่ยืนทำหน้างุนงงอยู่ตรงหน้า
“แถมเมื่อวานแก พาพี่ลีของฉันไปไหนมา”
“เดี๋ยวนะ!! นี่แกใช้คำผิดรึเปล่า ใครพาใครไป” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อประโยคที่เธอได้ยินจากปากแคนดี้ รู้สึกฟังแล้วมันทะแม่งจนเธอต้องรีบขัดเพื่อนรักของตัวเองเอาไว้ก่อน
“ก็แกไง งาบพี่ลีของฉันไปต่อหน้าต่อตา”
“แกควรพูดว่า ผู้ชายของแกลากฉันไปเองต่างหาก” ใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มหงุดหงิด ร่างเล็กยืนเท้าสะเอว มือบางเสยผมขึ้น พร้อมบวกกับแคนดี้ ที่กำลังเข้าข้างผู้ชายมา
