ปั่นรักป่วนหัวใจนายมาดนิ่ง

ทำหน้าที่แฟน

หลังจากที่ตกลงทำสัญญา กันเรียบร้อย รุ่งเช้าของอีกวัน ณภัทร พาไข่หวาน มาเที่ยวเปิดตัว ที่บริษัท ของตนเอง ที่เกี่ยวกับการออกแบบ

แต่ที่จริงแล้วณภัทร ต้องการเปิดตัวว่า เขาคือ คู่หมั้นของเธอ เพื่อที่จะไม่ให้ใคร เข้ามายุ่งกับเธอ ในระหว่างที่เขาพาเธอ เดินชม รอบๆ ที่ทำงาน ไข่หวาน พยามที่จะหลบ และหลีกตัวออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะคนของณภัทร พยามที่จะ จับตาดูเธอตลอดเวลา

"รินชา ให้ผมหน่อย " เสียงของณภัทร ดังมาลอยๆ เพื่อจะให้ไข่หวาน รินน้ำชา ที่อยู่บนโต๊ะ ใกล้ๆ เธอนั่ง

"ไม่ ฉัน ไม่ริน "

"ไข่หวาน "

"ไม่ ฉันบอกแล้วไง "

"ก็ได้" หลังจากที่ณภัทร เห็นว่าคู่หมั้น ของตน พยามที่จะขัดคำสั่งของเขา อยู่ตลอดเวลา แต่แล้ว เขาก็ต้องจำใจ ลุกขึ้น และตรงมาที่โต๊ะ ใกล้ๆ ที่เธอนั่ง ทำให้ไข่หวานตกใจ กับท่าทีเขา

"ผมจะรินชา ให้ "

"ไม่ "

ไข่หวาน พยามปฏิเสธ และปัดมือเขา ที่เขายื่นแก้วชา ให้แต่เขาคว้ามือเธอทัน และยังคงยื่นแก้วชาให้กับเธอ แต่แล้ว เธอปัดมือเขาอีกครั้ง จนน้ำชา ในแก้ว หกใส่เสื้อผ้า ของเธอ

ณภัทร ตกใจมาก จึงพยาม ที่จะพาเธอไปเปลี่ยน แต่ ไข่หวาน ตั้งใจที่จะไปที่ห้องเอง

ไข่หวานเดิน สำรวจไปรอบๆ ที่มีแต่เสื้อผ้า แฟชั่น แต่มันมีแบบที่ล้าสมัย เธอพูดออกมา เพราะไม่นึกว่า ในโลกของนิยาย กับโลกของที่เธอจากมา ยังคงแตกต่างอย่างสิ้นเชิง

"นี่ก็ล้าสมัย อันนี้ ก็ไม่ได้เรื่อง " เธอไปสดูดตา ชุดที่หุ่น ทำให้เธอ ถึงกับอยากลองมันใส่ขึ้นมา

ไม่นาน เธอก็ออกมาจากชุดที่ลอง และเธอก็ใส่มันพอดี อีกเช่นกัน

"กล้าดี ยังไง มาว่าฝีมือฉัน ล้าสมัย "

"นี่นาย "

"ใช่ "

"นาย เจสัน "

"ใช่ "

"นายมาอยู่ที่นี่ ได้อย่างไร "

"ก็ผมทำงานให้กับบริษัทนี้ ทำไม ผมถึงจะมาอยู่ที่นี่ ไม่ได้ "

"นี่ชุด เป็นฝีมือ ของนายหรอ "

"ใช่ "

"งั้น ฉันก็ " เพราะด้วยความที่เธอไม่อยากให้เขามาทำดีกับเธอ เธอจึงหยิบกรรไกร ตัดชายกระโปรงให้ขาด ตอนแรก เจสัน ตกใจที่เธอกล้าทำชุดของเขาเละ แต่มันก็เกิดเป็นแรงบันดาลใจ ให้กับเขา จนเป็นฝ่ายเขาชอบ ความคิดของเธอ

"นี่ นายไม่โกรธ ฉันหรือไง "

"ไม่นะ "

"เจสัน ฉันทำชุด นายขาดนะ "

"อืม ฉันรู้แล้ว "

เพราะทั้งคู่กำลังเถียง ด้วยความเสียง ดัง

...ณภัทร เห็นว่าคู่หมั้นของเขา ไม่กลับมาเสียที จึงไปตามที่ห้องออกแบบ พบว่าทั้งคู่ทะเลาะกัน จนเขาต้องเอาตัวเธอแยกออกมา และแนะนำเจสัน ให้เธอ ได้รู้จักอย่างเป็นทางการ

........ช่วงบ่ายของวันนี้ ผู้ช่วยณภัทร เดินเข้ามาหา ด้วยความเร่งรีบ ว่า มีการจับตัวคนใน แอบขายข้อมูลลับที่จะนำไปขายให้กับบริษัทคู่แข่ง ทำให้เขาต้องเข้าประชุมด่วนวันนี้ ทั้งฝ่ายออกแบบ อย่างเจสัน จะต้องเข้าร่วมประชุม ด้วยอีกคน

ณภัทร สั่งให้ไข่หวาน นั่งรอเขาที่นี่ ก่อน ที่เขาจะกลับมา แต่ไข่หวานนึกได้ว่าเธอจะต้องตามหาบุคคลหนึ่ง ให้เจอ เพราะตอนนี้ มีชายหนุ่ม ปรากฏตัว เธอถึงสามคน ไม่งั้น เธอ จะต้อง ได้กลับไปที่โลกของเธออีกแน่นอน ในระหว่างที่คิดได้ เธอพยามที่จะเดินออกไป แต่ต้องประทักับเจสัน อีกรอบ

"นายกลับมาเร็วจัง "

"ฉันกลัวว่าเธอจะทำลายแบบ ชุดของฉันอีก"

"บ้านะ"

ในจังหวะนั้นเอง จู่ๆ ท้องก็ร้องขึ้นมา เป็นเสียงท้องร้องของไข่หวาน เธอจึงใช้โอกาสนี้ ชวน เจสันออกไปกินข้าว ด้วยกัน ในร้านเล็กๆ ที่อยู่ในซอย ซึ่งผู้คนเดินแออัด ไข่หวาน รู้ดีว่า เจสัน เป็นคนที่ทันสมัย ไม่ชอบอะไร ที่เป็นแบบนี้ เธอพาเขา เพื่อจะสลัด ให้เขาหลุดพ้นไปจากเธอ แต่ก็ทำยาก อีกตามเคย เขายังคงเดินตามเธอ และเข้าไปนั่งกิน อาหาร เหมือนกับเธอ เจสันเป็นคนรักความสะอาด มากแค่ไหน

แต่เขาก็ยอมนั่งกับเธอ และไม่ยอมเตะอาหาร เข้าปากเลยก็ตาม มันยิ่งทำให้ไข่หวานรู้สึกอึดอัด และเริ่มที่จะสงสารเขาอีกครั้ง นี่ตัวละครอะไรว่ะ ที่เธอสร้าง ทำไม แต่ละคน ทำให้ฉันต้องใจละลาย ไปด้วย ไม่ได้ ฉันจะตกหลุมรัก ตัวละคร พวกนี้ ไม่ได้ เพราะไม่งั้น ตัวฉัน จะต้องกลับไปยังโลกของเธอ จะต้องนั่งเขียนนิยาย อย่างทรมาน อดหลับอดนอน ไม่มีสิ้นสุด อีกอย่าง อีกอย่าง เธออยู่ในโลกนี้ จะไม่ต้องทำงาน แถมรวยต่างหาก เสียอย่างเดียว คือ ให้หลุดพ้น จากนายณภัทร นี่ได้อย่างไร เพราะความสงสาร เธอจึงรีบจ่ายตังค์ ให้เถ้าแก่ ก่อนที่จะพาเขา ไปร้านอาหารอีกร้านหนึ่ง ซึ่งมันก็อยู่ในระดับปานกลางแต่ก็ ไม่ถึงกับเหมือนร้านที่เธอพาเขา ไปร้านแรก

"นี่เธอพาฉันมาทำอะไร "

"ก็ฉันเห็นว่านาย ยังไม่ได้กินอะไร ไง "

"เธอก็ "

"ฉันสงสาร และกลัวว่านายจะหิว แถม นายยังเป็นนักฝีมือต้นๆ ของบริษัท คู่หมั้น ของฉันอีกด้วย และอีกอย่างฉันก็กลัวว่า ณภัทร จะมาโทษ ฉัน ที่พานาย ออกมา "

"ไม่ต้องคิดมาก เรื่องนี้ หรอก "

"อืม "

เจสัน พูดจบ จึงสั่งอาหาร ที่จริงร้านนี้ เป็นร้านประจำของตัวเขา ที่เขาชอบมานั่งทานเป็นประจำ ตอนที่ไข่หวานพาเขา เค้ามา ทำให้เขา รู้สึกดี กับเธอไม่น้อย