บทที่ 29 ไม่มีใครยอมใคร

1277 Words

หลังจากที่กินข้าวเสร็จมาร์คและวิฑูรย์ก็กลับเข้ามายังห้องพัก ทั้งสองคนนั่งคุยกันเกี่ยวกับการทำงานอยู่ที่ไร่โดยปกติทุกคนจะมีหน้าที่ต้องทำเป็นของตัวเอง อย่างเช่นวิฑูรย์เขามีหน้าที่เอาผลไม้ไปส่งให้กับลูกค้ารายใหญ่ ลุงไกรเขาคอยดูแลทุกอย่างภายในไร่ ส่วนพนักงานคนอื่นก็มีหน้าที่แตกต่างกันออกไป "ที่นี่จะเอาผลไม้นำไปส่งให้กับลูกค้า อย่างเช่นพวกห้างสรรพสินค้าหรือลูกค้ารายใหญ่ที่เขาจำเป็นต้องใช้ผลไม้สด แต่ที่ไร่นี้จะไม่ส่งให้กับลูกค้าที่นำไปอบแห้งหรือเอาไปแปรรูป" "ทำไมล่ะ" "ที่ไร่แห่งนี้มีโรงงานผลิตผลไม้อบแห้งอยู่แล้ว เราทำเองทุกอย่างแล้วก็ส่งประเทศเพื่อนบ้าน ถ้าเกิดว่าเราเอาผลไม้สดไปส่งให้กับลูกค้ากลุ่มนี้ เท่ากับว่าตัดช่องทางการทำมาหากินของตัวเอง" มาร์คพยักหน้าอย่างเข้าใจ เอาเป็นว่าธุรกิจที่นี่หลักๆคือส่งผลไม้แปรรูปออกไปนอกประเทศ แล้วก็ปลูกผลไม้สดทุกอย่างเท่าที่ทำได้ แต่เขาก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD