ฉันเพิ่งจะเข้าใจว่าการอยู่ด้วยกันด้วยความรู้สึกเฉย ๆ มันก็กลายเป็นความรักขึ้นมาได้จริง ๆ เราทั้งคู่ต่างเป็นตัวของตัวเองไม่นั่งเฟคใส่กัน เราต่างยอมรับข้อเสียของกันและกันทำให้ฉันเริ่มรู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉัน
ที่ผ่านมาเรายังไม่มีความสัมพันธ์ทางกาย และพี่บาสยังคงมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงรายทางของเขาซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกโกรธ ฉันไม่มีเหตุผลต้องโกรธเพราะรู้ดีว่าเป็นได้แค่ไหน
หรือบางทีฉันจะรู้สึกกับเขาแค่พี่ชายคนหนึ่ง
พี่บาสไม่เคยล่วงเกินฉันเลย มีแค่จูบหน้าผากและกอดฉันตอนนอน พูดคุยกับลูกในท้องของฉันเหมือนเขาเป็นพ่อของลูกจริง ๆ
“พร้อมหรือยังครับคุณแม่คนสวย” พี่บาสถามขณะที่เราทั้งคู่ยืนอยู่หน้างานแต่งที่ถูกจัดขึ้นที่บ้านใหญ่ของพี่บาส
“พร้อมแล้วค่ะ ว่าแต่โมสวยไหมคะ” หันไปถามด้วยรอยยิ้มสดใส
“สวยที่สุดเลยครับ ขนาดท้องยังสวยมากเลยนะเนี่ย” คำชมของสามีในนามทำให้ฉันยิ้มกว้าง
ฉันใส่ชุด
