“ไง” คนที่เคาะเรียกไม่ใช่พี่บาส แต่เป็นเจ้าสาวของเฮียคม แววตาที่มองฉันไม่เป็นมิตร สายตาจ้องเหมือนฉันไปทำให้เธอแค้น เธอมาเพราะรู้ว่าเฮียอยู่ในห้องของพี่บาสงั้นเหรอ
แพมเดินเข้ามาในห้องและปิดประตูเสียงดังปัง เธอมองหน้าฉันสลับท้องของฉัน สัญชาตญาณของฉันบอกว่ากำลังไม่ปลอดภัย ฉันรีบยกมือกุมท้องขยับถอยหลังเมื่อแพมเดินเข้ามาหาช้า ๆ สายตาจ้องที่ท้องคล้ายฆาตกรในหนังโรคจิต รู้สึกไม่ปลอดภัยฉันจึงเดินอ้อมมาทางประตูอีกครั้งถ้าเกิดเธอจะทำร้ายฉันฉันจะได้เปิดประตูหนีทัน
“คุณเข้ามาทำไมคะ” ชวนคุยเพราะรู้ว่าไม่ปลอดภัย
แพมแสยะยิ้มแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวเหมือนว่าเธอกำลังจะคลุ้มคลั่ง “เเกรู้ไหมว่าบาสกับฉันเรารักกันมานาน ไม่ว่าฉันจะทำอะไรเขายอมฉันทุกอย่าง แต่เพราะแก! เพราะแกกับลูกของแกทำให้บาสไม่กลับมาหาฉัน”
“มันไม่ได้เป็นเพราะโม มันเป็นเพราะคุณทำตัวเอง” ฉันไม่รู้รายละเอียดระหว่างพี่บาสกับแพมเป็นยังไง แ
