When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่20 พยายามไม่นึกถึง อริศราโทรเข้าเป็นครั้งที่สามแต่เจ้าของสมาร์ทโฟนยังไม่มีแก่ใจจะคุยกับใคร ก่อนจะมีเขาเข้ามาในชีวิตเธอไม่เคยรู้สึกหม่นเศร้ามากขนาดนี้ หรือเพราะวันนี้เธอเป็นวันนั้นของเดือนบวกกับมีเรื่องต่าง ๆ ให้คิดเลยต้องมานั่งปรับอารมณ์อยู่ที่สวนสาธรณะแบบนี้ “พี่วีจริง ๆ ด้วย” “แยม มาเดินเล่นเหรอ” วิริศราขยับให้น้องรหัสของเธอนั่งข้าง ๆ หญิงสาวก็รีบนั่งเพราะเริ่มเหนื่อยจากการวิ่งออกกำลังกายแล้ว “ทำไมมานั่งคนเดียวคะ อกหักเหรอ” “อกหักอะไรเล่าไอ้เด็กนี่พูดไปเรื่อย” “แยมมาวิ่งทุกวันเพิ่งเคยพี่วีที่นี่นี่คะ แถมยังทำหน้าเศร้าอีก” “หน้าพี่เป็นแบบนั้นเหรอ” “ใช่ค่ะ” หญิงสาวยกมือขึ้นจับแก้มตัวเองเมื่อน้องรหัสยืนยันแบบนั้น ปกติเธอเหมือนคนที่มีรอยยิ้มตลอดเวลาจึงไม่แปลกที่โดนทัก “พี่เบลไม่มาด้วยเหรอคะ” “ไม่จ้ะ พี่ไม่ได้บอก” “จริงสิ แยมไม่เคยเห็นสามีของพี่วีตัวเป็น ๆ เลย เข