เพราะอชิรู้สึกเหมือนคอนโดของกุ๊กไก่เป็นเสนียดชีวิตของเขาแล้ว กระทั่งของทุกอย่างที่อยู่ในนั้นเขายังสั่งให้คนไปเก็บแล้วเอาไปบริจาคทำบุญให้หมด
แน่นอนว่ากุ๊กไก่ไม่คัดค้าน เพราะข้าวของที่มีมันเก่าไปหมดแล้ว ของแบรนด์เนมเธอก็ขายแดกจนหมด ไม่มีเหลืออะไร แต่เธอก็ไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้รอดพ้น
"อชินายซื้อให้ฉันใหม่เลยนะ บ้าเหรอบริจาคเสื้อผ้าของฉันทั้งหมดได้ยังไง"
กุ๊กไก่แสร้งน้ำตาเล็ดน้ำตาคลอ
"ปลอมชมัด น้ำตาน่ะ"
อชิเองก็รู้ทัน
"ไอ้เลวเอ๊ย ทิ้งของคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตยังจะมาหาว่าฉันปลอม คนอย่างฉันปลอมตรงไหนกัน ยิ่งหลัง ๆ นี่ยิ่งของแท้ กระทั่งเงินจะไปฉีดโบท็อกซ์หรือเติมฟิลเลอร์ใต้ตาฉันยังไม่มีเลย หน้าเนี่ยของแท้ ทั้งตัวก็แท้ดูสิน้ำหนักก็ลดลงแล้วเจอนายไม่กี่วันทำไมฉันได้ซูบขนาดนี้"
อชิส่ายหน้า เขาล่ะเบื่อแม่คนนี้ที่สามารถพูดได้น้ำไหลไฟดับจริง ๆ
"อยากให้ซื้ออะไรก็ว่ามา รำคาญว่ะแม่งบ่นอยู่ได้"
แน่น
