21|

1588 Words

“เฮ้อ” “เป็นไงๆ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ พี่รู้สึกผิด” “หนูเล็กโอเคค่ะ ครั้งต่อไปขอไม่ไปอีกก็พอ” พูดจบก็หยิบหลอดยาในถุงขึ้นมาแล้วค่อยๆ ก้าวเดินไปเข้าห้องน้ำ ก็แค่โดนเปิดซิง ไม่ตายสักหน่อย อย่าเพิ่งอ่อนแอตอนนี้นะหนูเล็ก พักกลางวัน “คุณสาลี่ ช่วงนี้เหนื่อยมั้ยครับ” “นะ เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ คุณภูผามีอะไรหรือเปล่าคะถึงได้เรียกดิฉันเข้ามา” หล่อนไม่อาจปฏิเสธ เลขาต้องเป็นทุกอย่างให้กับเจ้านาย งานล้นมือแถมยังต้องคอยระวังพวกจ้องจับผิด ไหวพริบต้องดีตลอดเวลา ยอมรับตามตรงว่าเหนื่อยมากจริงๆ “คงเหนื่อยมากจริงๆ สินะ ผมหาผู้ช่วยให้ เอามั้ย” หล่อนตาลุกวาว ท่านประธานคงไม่ได้พูดเล่น “จริงเหรอคะ” “อือ” แววตาเจ้าเล่ห์กับมุมปากที่กระตุกยิ้มอย่างพอใจนั้นกำลังคิดทำบางอย่าง หากเป็นเรื่องงานก็ยากที่เธอคนนั้นจะปฏิเสธ “รับสมัครเมื่อไหร่คะ” “เธอพร้อมทำงานแล้ว” “อะไรนะคะ” ร้านกาแฟ สองสัปดาห์ที่แสนอึดอัดใจสำหรับ

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD