ตอนที่ 5
1097 Words
“นี่ห้องนอนของเธอ… ”
เสี่ยรุตน์เปิดประตูห้อง…
พาหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องกว้างขวาง ข้างในสะอาดสะอ้าน มีเครื่องนอนเตรียมไว้พร้อม ปลายเตียงมีโต๊ะเครื่องแป้งและตู้เสื้อผ้า ดูจากสภาพก็รู้ว่าต้องมีคนคอยดูแลรักษาความสะอาดทุกวัน
“ปกติเสี่ยอยู่ที่บ้านหลังนี้หรือคะ… ”
น้ำหวานสงสัยจึงถาม
“ก็ไม่เชิง… นานๆ ฉันจะมาค้างที่นี่ แต่มีแม่บ้านของโครงการที่ฉันจ้างไว้เข้ามาดูแลทำความสะอาดให้ทุกวัน เห็นแล้วเป็นยังไง นอนได้ไหม บ้านอาจจะหลังเล็กไปนิดแต่บรรยากาศดี… ”
“นอนได้ค่ะ… บ้านไม่เล็กเลยนะคะ… สวยน่าอยู่มากค่ะ… ”
น้ำหวานนึกในใจว่าแม้จะเป็นบ้านชั้นเดียวแต่ก็กว้างขวางน่าอยู่กว่าบ้านที่หล่อนเคยอยู่ บ้านหลังขนาดนี้ราคาคงแพงมาก ต่อให้หล่อนทำงานหาเงินทั้งชาติก็ใช่ว่าจะซื้อบ้านแบบนี้ได้
“ดีใจที่เธอชอบ… ช่วยเล่าเรื่องของพ่อเธอให้ฉันฟังได้ไหม… ”
เสี่ยรุตน์อยากรู้เรื่องของ ‘นพดล’ ซึ่งเป็นเพื่อนเก่า น้ำหวานจึงเล่าทุกอย่างให้เขาฟังว่าเมื่อก่อนนพดลพ่อของหล่อนเป็นช่างรับเหมาก่อสร้าง รับงานก่อสร้างเรื่อยมา
แต่หลังจากแม่ของหล่อนตาย นพดลก็แต่งงานใหม่กับสาลี่ซึ่งตอนนี้มีฐานะเป็นแม่เลี้ยงของหล่อน
ตอนแรกๆ สาลี่ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นคนดี แต่ไม่นานก็ออกลาย หล่อนผลาญเงินทองและทรัพย์สินของนพดลจนเกลี้ยงเพราะติดการพนันงอมแงม
และที่เลวร้ายไปกว่านั้น… ก็คือสาลี่แอบนอกใจนพดล
“แล้วตอนนี้พ่อของเธอเป็นไงบ้าง… ”
“พ่อติดคุกค่ะ… ”
เสียงของน้ำหวานเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเล่ามาถึงตรงนี้
“อะไรนะ… ”
เสี่ยรุตน์ตกใจ
“ทำไมติดคุก… ”
“พ่อฆ่าผู้ชายที่มาเป็นชู้กับแม่เลี้ยงค่ะ… ”
“โถ… ถึงกับฆ่ากันเชียวหรือ”
เสี่ยรุตน์ตกใจ ไม่คิดว่าชีวิตของเพื่อนเก่าจะพลิกผันตกอับไปได้ถึงเพียงนี้
จากนั้นน้ำหวานเล่าให้เสี่ยรุตน์ฟังว่าเมื่อสามปีที่แล้วพ่อของหล่อนต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัดบ่อยๆ เพราะเป็นช่างรับเหมา
และในคืนหนึ่งที่กลับมาถึงบ้าน…
นพดลก็จับได้คาหนังคาเขา ว่าสาลี่กำลังระเริงสวาทอยู่กับชายชู้ที่เจอกันในบ่อนแล้วพามากลับมาหลับนอนถึงบ้าน
ภาพบาดตาบาดใจที่เห็นคาเตียงในห้องนอนของตัวเอง ทำเอานพดลสติหลุด บันดาลโทสะจนถึงขั้น คว้าปืนมายิงชายชู้ตายคาที่
นพดลปิดฉากความสัมพันธ์อันชั่วช้าของหญิงโฉดกับชายชู้ไปพร้อมกับอนาคตของตัวเองที่ต้องดับวูบลงด้วยเช่นกัน
หลังจากวันที่พ่อของน้ำหวานต้องเข้าไปชดใช้กรรมอยู่ในคุก ชีวิตของหล่อนก็พลิกผันไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อไม่มีเงินสาลี่จึงเอาบ้านไปจำนองไว้กับธนาคาร
แม้ฐานะการเงินจะย่ำแย่ลงทุกวัน แต่สาลี่ก็ยังไม่เลิกเล่นพนันซึ่งเป็นสันดานเดิม นับวันยิ่งทำแต่เรื่องเลวร้ายเสื่อมเสีย และสุดท้ายถึงขั้นบังคับให้น้ำหวานต้องมาขายตัวใช้หนี้
“ฉันเสียใจด้วยนะ… กับเรื่องแย่ๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตเธอ… ”
และในขณะที่เสี่ยรุตน์กับน้ำหวานกำลังนั่งคุยกันอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นที่โทรศัพท์มือถือของเสี่ยรุตน์
เขากดรับเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์คุ้นเคย
“อยู่ไหนคะพ่อ… ”
เป็นเสียงของลูกสาวที่กรอกมาจากต้นสายที่ชะอำ
“พ่ออยู่บ้านที่ปราณฯ… ว่าไงรสา… ”
เสี่ยรุตน์กรอกเสียงกลับไปหา ‘รสา’ หญิงสาววัยสี่สิบห้าปีซึ่งเป็นลูกสาวคนโตของเขา
บ้านในปราณฯ ที่ถูกเอ่ยถึงก็คือบ้านที่เสี่ยรุตน์พาน้ำหวานมาพักอยู่ในตอนนี้
“คืนนี้พ่อจะกลับบ้านไหมครับ”
รสาหมายถึงบ้านที่ชะอำ เป็นบ้านหลังใหญ่ที่สามพ่อลูกอาศัยอยู่ด้วยกัน เสี่ยรุตน์ยังมีลูกสาวอีกคนอายุยี่สิบสามปี มือชื่อว่า ‘อันนา’
“คืนนี้ไม่กลับ… ช่วงนี้พ่อจะค้างที่บ้านปราณฯ สักพัก… มีอะไรหรือเปล่า… ”
รุตน์ย้อนถามลูกสาว
“เปล่าค่ะ… หนูเห็นว่าใกล้เที่ยงคืนแล้วคุณพ่อยังไม่กลับ… ”
“ไม่ต้องห่วงพ่อ ดูแลตัวเองด้วยนะ… ”
คุยกันต่อมาอีกสองสามคำรุตน์ก็กดตัดสาย หันมาหาหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เดี๋ยวฉันขอตัวไปอาบน้ำสักครู่ ในตู้มีแต่เสื้อผ้าผู้ชาย เป็นเสื้อผ้าของฉันเอง คืนนี้เธอคงต้องใส่เสื้อผ้าผู้ชายไปก่อน… เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปหาซื้อเสื้อผ้า”
“ค่ะ… ”
น้ำหวานพยักหน้า มองตามแผ่นหลังกว้างของตนตัวใหญ่ที่กำลังก้าวออกไปจากห้อง
ในเวลาต่อมา
เมื่อรุตน์เข้ามาในอีกห้องที่อยู่ติดกัน…
เขาถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน คว้าผ้าขนหนูสีน้ำตาลขึ้นมาพาดบ่าแล้วเดินเข้ามาในห้องน้ำ
ภายใต้สายน้ำที่สาดลงมาจากฝักบัวสีเงินวาว เสี่ยรุตน์ชโลมสบู่เหลวลงบนร่างกายกำยำ ไล้ลูบไปทั่วแผงอกและแผ่นหลัง
ด้วยอารมณ์ทางเพศที่ยังคงค้างคากับเหตุการณ์เมื่อครู่…
ทำให้เขาเอื้อมมือลงมารูดชักลำเอ็นยาวใหญ่ ตั้งลำขึ้นมาขนานกับท้อง แน่นไปด้วยลอนกล้าม
“อ่า… น้ำหวาน… ซี้ดดด… ”
เสี่ยรุตน์เผลอครางร้องเรียกชื่อของคนต้นเหตุที่ทำให้อารมณ์ทางเพศของเขาพลุ่งพล่านอยู่ในตอนนี้
ภาพความงดงามของน้ำหวานที่เขาได้สัมผัส ผุดเข้ามารบกวนจิตใจอยู่ตลอดเวลา
ไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะสลัดความรู้สึกกระสันที่มีต่อหญิงสาวคนนี้ เมื่อกี้เขาเกือบได้ใส่แล้ว นึกแล้วเสียดายสุดๆ
“อ่า… อ่า… อ่า… อ่า… อ่า… ”
เสี่ยรุตน์ร้องครางตามจังหวะมือรูดสาวลำเนื้อสีน้ำตาลคัดแข็ง โอบล้อมไว้ด้วยเส้นเลือดลายเอ็นปูดนูนกระจายอยู่รอบลำเนื้อ หัวสีม่วงถอกบานมีน้ำใสๆ ปริ่มออกมาอาบชุ่มเป็นมันวาว
“อ่า… น้ำหวานจ๋า… เสี่ยอยากจับเอ็นกระแทกหนูเหลือเกิน… ”
- Writer
