เหนือน้ำช้อนร่างบางเข้ามาในห้องก่อนจะวางลงอย่างทะนุถนอม ร่างหนาอยู่เหนือร่างของเธอในตอนนี้ ดวงตาของเธอกับเขาสบประสานกัน นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มของเขาจ้องมองเธอราวกับอยากจะกลืนกินเธอเข้าไปในทันที ใบหน้าสีแดงระเรื่อหันหนีด้วยความเขินอาย ทว่ามือหนากลับค่อยๆ ช้อนคางของเธอให้หลับมาสบตากับเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้ใบหน้าคมเข้มกลับใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนกระทั่ง... ริมฝีปากของเขาสัมผัสกับริมฝีปากนุ่มนิ่มอย่างแผ่วเบา ตังเมหลับตาพริ้มรับรสจูบที่เขามอบให้อย่างไม่ขัดขืน ลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้นบางพลางชิมรสหวานอย่างละเมียดละไมจนหลงเข้าไปในภวังค์จนลืมตัวไปชั่วขณะ
มือเล็กทุบไหล่หนาเมื่อเริ่มหายใจไม่ออก ร่างหนาที่เพิ่งได้สติจึงค่อยๆ ผละออก ก่อนจะจ้องใบหน้าของหญิงสาวใต้ร่างอีกครั้ง จนเธอเริ่มทำตัวไม่ถูก
“นายจะจ้องฉันทำไมเนี่ย”
“เปล่า ฉันกำลังคิดอยู่ว่าจะเริ่มชิมเธอจากตรงไหนต่างหาก” สายตาเจ้าเล่ห์ที่ยิ่งดูก็ยิ่งไม่น่
