.
..
...
....
“มองหน้าฉันสิอินทิรา”
“ไม่เอา...จะทำอะไรก็รีบทำเถอะอย่าพูดมากน่า” อินทิราเอียงหน้ามองข้างเตียงขณะพูด เธออายเกินกว่าจะสามารถจ้องมองใบหน้าคม ยิ่งเขาอยู่ใกล้ยิ่งทำให้หัวใจสั่นแปลกๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“รู้ไหมว่าตอนนี้เธอกำลังอ่อยฉันอยู่”
“ฉันไม่ได้อ่อยซะหน่อย” เมื่อโดนกล่าวหาอินทิราจึงหันหาแก้ต่างให้ตนเอง นั่นทำให้แผนของบาสเตียนสำเร็จจนได้
“หึๆๆ” บาสเตียนหัวเราะเบาๆ
“นายนี่มัน!!”
“ฉันก็แค่อยากเห็นหน้าสวยๆ ของเธอให้ชัดๆ ก่อนจะ....” บาสเตียนใช้สายตาโลมเลียไปยังเนินสาวที่กำลังถูกขู่ด้วยท่อนเอ็นของเขา
“นายมันเจ้าเล่ห์” อินทิรายกนิ้วขึ้นมาชี้หน้าเขาใกล้ๆ นั่นทำให้บาสเตียนอ้าปากงับนิ้วเรียวนั้นไว้ ส่งปลายลิ้นดุนมันเล่นเบาๆ
“เธอคือผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ฉันยิ้มได้ในรอบหลายปีร
