อารมณ์คุกรุ่นจากที่ลูกค้าพยายามหาทางจีบเลขายังคงอวลอยู่ในห้องทำงานท่านประธาน เวลามีคนจ้องต้นหลิวเขายังไม่ชอบแต่นี้ถึงกับแสดงออกชัดว่าอยากจีบจนตัวสั่น เจ้าตัวเองก็ทำเหมือนอยากอ่อยอีกฝ่ายอยู่เล็ก ๆ เสียงพูดก็หวานกว่าตอนคุยกับเขาอีก
เหอะ เลิกกันไม่กี่ชั่วโมงก็เริ่มหาผู้ชายคนใหม่
ต้นหลิวนี่แหละคนผิด เธอไปพูดและยิ้มให้คุณจางทำไม ชอบอ่อยจนติดนิสัย
“ท่านประธานครับ คุณหลิวเกิดอุบัติเหตุหน้าบริษัท”
เสียงหอบเหนื่อยของชานนท์ลูกน้องที่เปรียบเสมือนมือขวาแจ้งเจ้านายเมื่อเกิดอุบัติเหตุหน้าบริษัท
ชานนท์ทำงานกับเจ้านายมานานและรู้ดีว่าผู้ที่เกิดอุบัติเหตุนั้นสำคัญต่อเจ้านายแค่ไหน แม้จะมีเรื่องทะเลาะกันหนักแต่ไม่มีทางตัดกันขาดแน่นอน
เพราะเจ้านายเขาไม่ได้อยากตัดตั้งแต่แรก ประชดประชันก็เพราะงอนต้นหลิวเท่านั้น
“ฉันจะรีบลงไป” คีรันวิ่งตั้งแต่ยังไม่ทันจบประโยคดี เขาไม่แม้แต่จะถามเรื่องราว ร่างกายดูเ
