คนสั่งให้ลูกน้องคืนของหน้างอง้ำแต่ก็ยอมโทรให้คมเอาของมาคืน หญิงสาวรู้ว่าคีรันมองเธอแย่ไปแล้วแต่ก็ยังคงหวังว่าลึก ๆ เขาจะยอมฟังคำอธิบายบ้าง
บนโลกใบนี้เธอไม่ได้ต้องการใครทั้งนั้นนอกจากคีรัน ความอบอุ่นที่ได้จากเขากำลังทำให้เธอกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว
“หลิวกลับกับผม” คีรันไม่ได้เชื่อฝ่ายนลินร้อยเปอร์เซ็นต์ ต้นหลิวไม่ใช่คนที่ไร้เหตุผล เขายังคงหวังให้เธอค่อย ๆ ตั้งสติแล้วกลับบ้านด้วยกัน
“คุณคีกลับไปก่อนนะคะ หลิวยังไม่ว่างกลับตอนนี้ หลิวสัญญาว่าจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง” หญิงสาวยังคงอยากจัดการปัญหาตรงหน้านี้ก่อน
“หลิวพี่ขอร้อง ตอนนี้พ่อป่วยหนักมาก หลิวก็เห็นว่าท่านมีสภาพยังไง อย่าเอาของพวกเราไปทิ้งเลย”
นลินหันไปมองคีรันด้วยสายตาอ้อนวอนทั้งที่ปากขอร้องอีกคน
พ่อของหญิงสาวที่นั่งอยู่ก็ส่งสายตาเศร้ามาเช่นเดียว ต้นหลิวถึงกับกลอกตามองบนกับมารยาของคนครอบครัวนี้
“แกอย่าไปขอร้องมันเลย คนแบบมันก็ดีแต่
