สองมือจับด้ามดาบไว้มั่น เพียงแค่เหวี่ยงเบา ๆ ก็เกิดเสียงดาบผ่าตัดอากาศ แต่ความคิดของเขามิได้จดจ่อกับสิ่งตรงหน้าเลย เขากลับนึกถึงสตรีตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างเขาเมื่อหลายวันก่อน พลันสายตาหันไปเห็นสตรีในความคิดนั้นอยู่ไกล ๆ นางทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ตรงมุมของลานฝึก ‘เมื่อนึกถึงก็มาปรากฏต่อหน้าข้าเลยงั้นหรือ’ กู่ฉางเฟิงคิดว่าอย่างไรนางจะต้องมาหาเขาแน่ ใบหน้าไร้การตกแต่งแต่กลับยังคงงดงามไม่เปลี่ยน หากเทียบกับแต่ก่อนที่มักจะแต่งเสียมากเกิน เขาชอบนางในตอนนี้มากกว่า รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า เป็นรอยยิ้มที่ผู้ใดได้เห็นก็ต้องยอมพ่ายแพ้ หญิงสาวที่หนีงานมาชมบุรุษต่างมองเขาด้วยสายตาปลาบปลื้มยิ่งพวกนางรู้ว่าองค์หญิงใหญ่ทรงทอดทิ้งเขา นั่นอาจมีสิทธิ์ตกถึงพวกนางบ้าง สตรีนางนั้นมองไปที่ใดกัน หรือว่านางจะไม่เห็นเขากันแน่ กู่ฉางเฟิงมองไปตามสายตาของนางพบว่าที่ตรงนั้นเป็นต้าชุนท่านแม่ทัพรองนั่นเอง ใบหน้าคมกระ