“ดาคิดแผนได้หรือยังลูก นี่ก็ใกล้สิ้นเดือนแล้วนะ จะได้เอาเงินไปคืนบริษัท” สินถามลูกสาว ไม่สำนึกเลยว่า ตนห่วงลูกคนโต ห่วงว่าจะติดคุกติดตะราง แต่กำลังผลักลูกสาวคนเล็กลงนรก “กำลังคิดอยู่ แต่ไม่ลงตัวสักที” ลูกสาวสุดที่รักตอบ “วางยานอนหลับมัน แล้วอุ้มไปให้เสี่ยย้งเลยดีไหม จะได้ไม่ต้องคิดแผนให้วุ่นวาย” มารศรีออกความคิดเห็น และนั่นเหมือนจุดแสงสว่างให้สุชาดา “เออจริงด้วย ทำไมลืมนึกแผนนี้ไปได้นะ กลับไปคิดอะไรก็ไม่รู้ซับซ้อน” “บางครั้งคิดมากไปก็หาทางออกไม่ได้ ลองไม่คิดเยอะสิ แสงสว่างเพียบ” มารศรียิ้ม ภูมิใจในตัวเองที่ฉลาด ช่วยลูกสาวคิดแผนได้ “พ่อว่าทำแผนวันพรุ่งนี้เลยก็ดีนะ จะได้ล้างหนี้และได้เงินอีกสองแสน เอ็งจะได้ไปเคลียร์กับบริษัท ส่วนอีกห้าหมื่นพ่อกับแม่ก็จะได้เอาไปใช้” สินไร้จิตสำนึกเช่นเดิม “จริงๆ แล้วพ่อกับแม่น่าจะโขกราคาค่าตัวมันอีกสักหน่อยนะ แค่ห้าหมื่นน้อยไป” พี่แสนเลวเอ่ยขึ้น “ขอแ