ฉันหลับอยู่ที่ห้องของมิ้นท์ตั้งแต่ตอนสิบโมงกว่า จนปาไปที่บ่ายสาม พอตื่นขึ้นมา จึงรู้ว่ายัยมิ้นท์ตื่นก่อนฉัน แล้วก้าวขาออกมาจากห้องน้ำพอดี
"ตื่นนานแล้วเหรอ"
"พึ่งตื่นเหมือนกัน แกหลับยาวเหมือนฉันเลยนะ" มิ้นท์ตอบกลับมา พลางใช้ผ้าเช็ดใบหน้าของตัวเอง
"หิว ว่าจะออกไปหาอะไรกินหน่อย แกกินไรไหม"
"ไม่อ่ะ ไปส่งฉันที่บ้านก็แล้วกัน" ฉันว่า พลางหยัดกายลุกจากเตียง
"แกพร้อมกลับเหรอ คืนนี้นอนที่นี่ก็ได้นะ" มิ้นท์มองมาที่ฉัน ความรู้สึกเหมือนกำลังคิดบางอย่างในใจ
"ไม่รู้จะหนีไปทำไม หนีไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา" มิ้นท์เงียบไปสักพัก จากนั้นก็ยอมพยักหน้าแต่โดยดี
แปลกดีเหมือนกัน ปกติยัยมิ้นท์ไม่ใช่คนที่ใช้ความเงียบจัดการทุกอย่าง แต่ในวันนี้ มันกลับไม่ซักถาม ว่าค่ำคืนที่ผ่านมา มันเกิดอะไร ฉันเจอกับอะไร แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ไม่อยากจะตอบอะไรเหมือนกัน
ฉันขออาบน้ำ แล้วยืมเสื้อผ้ายัยมิ้นท์ใส่ก่อน จากนั้นก็เลือกท
