"บ้าไปแล้วพี่ พี่ควรถามก่อนปะวะ ว่าเพื่อนมิ้นท์อยากกลับกับพี่หรือเปล่า หล่อๆแบบนี้ ใช่ว่าเพื่อนของมิ้นท์จะอยากกลับด้วยนะคะ อย่างเวกัส ผู้ชายได้แค่มอง ไม่กล้าแตะต้องนะคะ พี่อย่ามั่นหน้าให้มากค่ะ!" ผมตวัดสายตามองหน้าอีกคนทันที ผมน่ะนะมั่นหน้า คงไม่รู้สินะ ว่าเวกัสน่ะ ผมจัดการมาแล้ว
"โทษทีๆ เพื่อนพี่มันปากหมาไปหน่อย" ไอ้นิกกี้รีบบอก
"ถ้าอย่างนั้นเจอกันที่บ้านนะกัส" ไอ้นิกกี้เลื่อนมือไปจับแขนเวกัสเบาๆ แต่ทว่า เพื่อนของยัยนั่น ปัดมือเพื่อนผมออกห่างทันที
"แตะต้องตัวแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ น่าเกลียด"
"ไปเถอะมิ้นท์" เวกัสเลื่อนมือเข้าไปจับมือเพื่อนตัวเองด้วยสีหน้าซีดๆ แปลกดี เพื่อนออกจะแรงจัด แต่ดูอย่างยัยนี่ดิ บื้อฉิบหาย มันจะไปทันกันได้ไงวะ
"เหมือนเธอจะเข้าใจอะไรง่ายดีนะ บอกเพื่อนเธอเข้าใจอะไรง่ายๆแบบนี้บ้างสิ บางที อาจจะได้เป็นผู้หญิงของฉันต่อไป!" ผมยกยิ้มมุมปาก มองเวกัสนิ่งๆ ยัยนั่นมองสบตาก
