รอยรักแสนชัง

เพราะถูกสามีหลอกให้แต่งงานด้วย จนกระทั่งวันหนึ่งได้รับรู้ความจริงว่า แท้จริงแล้วสามีไม่ได้รักเธอ ทิพย์วารีแบกความเสียใจจนเมามาย กระทั่งได้พบกับเขา ชายที่มอบคืนอันเร่าร้อน พร้อมสิ่งล้ำค่าติดครรภ์มา อะไรไม่ร้ายแรงเท่า เธอยังไม่ได้หย่า มิหนำซ้ำสามีที่ไม่เคยทำหน้าที่ให้กัน กลับบอกว่าต้องการเด็กในท้องไว้สืบทอดมรดก

********************

สาวเท้าขึ้นชั้นสอง มายังห้องของสามี ประตูห้องปิดสนิท แม่นวลนำกุญแจสำรองมาให้ แล้วลงไปทันที เธอไขมันเปิดอ้าออก คนในห้องคงไม่รู้ตัว เพราะเสียงสายฝนซึ่งกำลังตกกระหน่ำอยู่ในเวลานี้ เมื่อก้าวเข้าด้านใน ด้านนอกเงียบลง ได้ยินเสียงผิวเนื้อกระทบกัน เตียงกำลังเสียดสีดังเอี๊ยดอาด ติดตามด้วยเสียงครางกระหึ่มในลำคอ เธอยืนนิ่งมองภาพเบื้องหน้า ยกมือปิดปากน้ำตาไหลอาบแก้ม

“กรี๊ด!” หญิงสาวกรีดร้องออกมา “ไม่จริงใช่ไหม!”

คนบนเตียงชะงัก รีบหยุดกิจกรรม เขาหันมามอง

“ทิพย์ คุณมาได้ยังไง!”

เธอจ้องมองสามีทั้งน้ำตา ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็น นี่มันอะไรกัน ตกลงสามีเธอเป็นคนยังไงกันแน่

“ทำไมทำแบบนี้ ฉันอยากรู้นักว่าคุณทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง คุณธนานพ!” เธอกรีดร้องเสียงสั่น

“ทิพย์ใจเย็นก่อน มันไม่ใช่แบบที่คุณคิด!”

“ฉันเห็นกับตา จะแก้ตัวอะไรอีก ถ้าคุณไม่เคยรักฉัน ทำไมไม่บอกกันตั้งแต่แรก มาหลอกให้แต่งงานด้วยทำไมกัน!”

ธนานพส่งสายตาให้คู่ขา ชายคนนั้นลงจากเตียง รวบเสื้อผ้าบนพื้น แล้วเข้าห้องน้ำไป ทิพย์วารีส่ายหน้า ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็น เธอรักเขาด้วยใจจริง แต่เขากลับหลอกลวงกันงั้นเหรอ

เขาลงจากเตียง แล้วหยิบชุดคลุมมาสวมใส่ ก่อนเดินมายืนเผชิญหน้ากับภรรยา ทิพย์วารีเป็นผู้หญิงที่สวย เพียบพร้อมทุกอย่าง ทำให้เขาตั้งใจจีบเธอ เพื่อให้พ่อสบายใจ พ่อเองก็รักสะใภ้คนนี้มาก มันเป็นหนทางเดียวที่ทำให้ตนเอง รอดพ้นจากการติดตามของพ่อได้

“ผมผิดเองทิพย์ แต่ผมอยากให้คุณฟังผมหน่อยได้ไหม”

ริมฝีปากบางเม้มสนิท กัดฟันแน่น ในอกรวดร้าวทรมาน

“คุณทำให้ฉันเหมือนคนโง่ สวมเขาฉันมานานเท่าไหร่แล้ว!”

“ทิพย์!”

“ตอบมา ว่าคุณกับผู้ชายคนนั้น จริงจังหรือแค่คู่ขา!”

สีหน้าคนถูกถามเครียดขึ้น ปวรุตม์คือคนที่เขารักด้วยใจจริง

“ผมกับรุตม์เรารักกันก่อนที่จะเจอกับคุณ ทิพย์” เขายอมสารภาพตามตรง

เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก ปวรุตม์ก้าวเข้ามา สีหน้าเรียบนิ่ง ทอดมองผู้หญิงตรงหน้า ถ้าเขาเป็นชายแท้ คงไม่มีทางปล่อยผู้หญิงสวย ๆ แถมยังเก่งหลายด้านอย่างทิพย์วารีไปแน่ ทว่าระหว่างเขากับธนานพ มีความรัก ผูกพัน กันอย่างมากมาย เขาไม่อาจปล่อยมือจากคนที่ตัวเองรักได้

“ผมเองก็ผิดครับ ที่ยอมให้นพแต่งงานกับคุณ” ปวรุตม์บอกเสียงแผ่ว สีหน้าหม่น

พูดออกมาแบบนี้ แล้วให้ทำยังไง เธอทำอะไรได้บ้าง นอกจากยอมรับชะตากรรม เกลียดตัวเองที่สุด ที่โง่งมให้ถูกหลอก สุดท้ายแล้ว ถ้าหากหย่ากันไป เธอคงกลายเป็นหญิงที่มีสามีแล้ว ทั้งที่ไม่อาจใช้ชีวิตคู่ร่วมกันได้อย่างที่ควรจะเป็น

“ดี... ดีเหลือเกินนะพวกคุณ รวมหัวกันหลอก แล้วยังรวมหัวกันยอมรับผิดอีก!”

“ทิพย์ผมขอโทษ คุณใจเย็นก่อนได้ไหม ผมจะได้อธิบายให้คุณฟัง”

“ถ้าคุณอยากปกปิด ไม่ให้ฉันรู้เรื่องนี้ ก็ไม่ควรพาคนรักคุณมาระเริงรักกันในบ้านที่เป็นเรือนหอของเรา!” ทิพย์วารีตะโกนลั่นน้ำตานอง “พวกคุณทำร้ายฉันแบบนี้ได้ยังไง ฉันรักคุณด้วยใจจริง แต่คุณกลับหลอกลวงฉัน!”

“ผมไม่มีทางเลือกเลยทิพย์ ผมไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย คุณน่าจะเข้าใจ!”

ริมฝีปากถูกกัดแน่น เลยเป็นเธอใช่ไหมที่ต้องรับกรรม

“เชิญเสวยสุขกันให้พอ ฉันจะหย่ากับคุณ!” พูดจบ หญิงสาวหุนหันออกจากห้อง วิ่งตรงมายังรถตัวเอง

**************************

คนร้องนิ่งงัน ยกมือปาดน้ำตา แล้วเงยมองใบหน้าอีกฝ่าย เขาหล่อเหลา มือที่แตะตรงแผงอก ก็รับรู้ได้ว่ามันมีมัดกล้ามเนื้อ ทำเอาหัวใจเต้นหนักขึ้นมา

“คุณละค่ะ มีแฟนหรือยัง”

“ผมโสดครับ โสดสนิทเลย” เขาบอก แล้วอมยิ้ม

เธอสบตาคนพูด ความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามา ถ้าหากชายคนนี้เป็นคนรัก คงดีไม่น้อย ไม่ต้องมาทนทรมานกับสามี ที่ไม่เคยรัก ซ้ำยังหลอกหลวงกันมาตลอด มือบางยกกอบกุมใบหน้าอีกฝ่าย

“คืนนี้คุณว่างไหมคะ”

คิ้วเข้มขมวด รู้สึกตระหนกตกใจ ต่ออากัปกิริยากะทันหัน

“ทำไมครับ อยากให้ผมช่วยอะไรงั้นเหรอ”

เธอส่ายหน้า “ไม่ใช่ค่ะ ฉันแค่อยากอยู่กับคุณ”

“อยากอยู่กับผมงั้นเหรอ?”

ทิพย์วารีสะอื้นอีกครั้ง น้ำตาไหลอาบแก้ม อายุยี่สิบเจ็ดปี ยังไม่เคยนอนกับผู้ชายเลยสักครั้ง เพราะสามีเป็นเกย์ ทำเอาเธออยากกรีดร้องออกมา รู้ไหมว่ามันทรมานมากแค่ไหน

“อยู่ด้วยกันทั้งคืน” เธอบอกเสียงหวาน แล้วโน้มใบหน้าเข้าหา

“เดี๋ยวก่อนครับ!”

ไม่ทันได้ทักท้วง ริมฝีปากหนาถูกฉกฉวยอย่างรวดเร็ว มือบางลูบไล้แผงอก ไตรทศกระตุกยิ้มมุมปาก นับเป็นโชคดีของตัวเอง ที่ได้พบสาวสวย ยินยอมพร้อมใจถึงขนาดนี้ มือหนาโอบรัดเอวบาง รั้งท้ายทอยอีกคน ลิ้นร้อนแทรกริมฝีปาก ควานหาความหวาน กลิ่นแอลกอฮอลล์ยิ่งสร้างความรัญจวน ยามเมื่อถอนริมฝีปาก คนตัวเล็กหอบหายใจสะท้าน ใบหน้าแดงก่ำ

“ยังอยากอยู่กับผมหรือเปล่าครับ” เขาแสร้งถามเสียงเย้า

เธอสบตาคนพูด “อยากสิคะ ฉันแค่อยากปลดปล่อยตัวเอง ไม่อยากอดทนกับอะไรอีกแล้ว ฉันรับรองว่าฉันจะไม่วุ่นวายกับคุณแน่นอน”

ยิ่งได้ยินคำนี้ ยิ่งทำเอาหัวใจชายหนุ่มเต้นหนัก กลิ่นกายสาวหอมละมุนลอยแตะจมูก ทำเอาแทบระงับอารมณ์ไว้ไม่ไหว

“ไปที่ไหนกันดีล่ะครับ”

เธอปรือตา ยิ้มหวาน ราวกับต้องการยั่วให้อีกฝ่าย ทำตามใจปรารถนา

“ที่ไหนก็ได้ค่ะ แล้วแต่คุณ”

“ถ้าคุณพูดขนาดนี้ ผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ” เขาบอกเสียงแหบพร่า