สูตรรักคุณหมอ

ตอนที่ 2-1

หลังจากนั้นทุกคนก็ร่วมทำกิจกรรมรับน้องจนโดนรุ่นพี่เอาสีมาป้ายหน้าจนไม่รู้หน้าใครเป็นใคร โดยเฉพาะนรินดาที่สวยจนรุ่นพี่มารุมทาที่หน้าของเธอจนเละไปหมด แถมไม่ยอมให้ล้าง จนกว่าเธอจะหาพี่รหัสของเธอให้เจอ แล้วตอนนี้ก็เหลือเวลาอีกไม่ถึงสามสิบนาทีแล้ว เธอต้องรีบหาให้เจอ

จนเธอเห็นรุ่นพี่คนหนึ่งมองมายังเธอ เธอก็คิดได้ว่าพี่เขาชื่อธามนิ ธามแปลเป็นไทยก็คือเวลา หรือว่าจะเป็นพี่เขานะ นรินดาคิดได้ดังนั้นก็เดินปรี่ไปหารุ่นพี่คนนั้นทันที

“ขอโทษนะคะพี่ธาม พอดีโน๊ตที่เขียนไว้มันตรงกับพี่เลยอ่ะค่ะ ไวน์ก็เลยอยากถามว่าพี่ใช่พี่รหัสของไวน์ไหมคะ คนบ้าพลัง ชอบการท่องเที่ยว รักการถ่ายรูป ชื่อคือกาลเวลา หน้าตาเอาไว้ปล้นใจ ใช่พี่ธามไหมคะ” นรินดาถามไปก็มองหน้าของชายตรงหน้าไปแบบลุ้นๆ เขาก็หล่อดีอ่ะนะ แต่ก็ยังไม่ใช่สเปคของเธอ

“ฮ่าๆ กูถามจริงไอ้ธามว่ามึงเขียนแบบนั้นจริงๆ ฮ่าๆ”วีรภาพเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มไปแบบขำๆ ที่ได้ฟังคำพูดของรุ่นน้องที่อ่านโน๊ตออกมา

“เออกูนี่แหละ อ่อ พี่นี่แหละพี่รหัสของน้องเอง แต่จะมาเป็นน้องรหัสพี่มันไม่ง่ายนะ ไหนเต้นเพลงมัดหมี่ กับเพลงนกกระยางโชว์หน่อยสิ เต้นเสร็จแล้วก็แล้วตะโกนดังๆว่า ไวน์รักที่ธามที่สุดสามครั้ง เอาให้เพื่อนๆทุกคนหันมามองน้องอ่ะ แล้วพี่จะรับเป็นน้องรหัส” ธีรภัทรพูดบอกไปก็ยิ้มขำๆ เพราะอยากจะแกล้งน้องรหัสของตัวเองก่อน เพราะที่เขาให้ทำยังน้อยกว่าที่เขาเคยโดนเยอะ เขาเห็นเป็นผู้หญิงเฉยๆถึงยอมให้แบบนี้

“ก็ได้ค่ะ” นรินดาพูดออกไปแบบจำยอม เพราะมันคือการรับน้อง ถ้าเธอไม่ทำรุ่นพี่ก็จะไม่รับเธอเป็นสายรหัส เพราะฉะนั้น เธอก็ควรจะทำตามที่เขาสั่ง ถือว่าเป็นความสนุกสนานของการรับน้อง

“เอาให้แซ่บๆนะ เพราะสายรหัสพี่ ถ้าไม่แซ่บ พี่ไม่รับนะน้อง” ธีรภัทรพูดบอกไปก็ยิ้มแบบชอบใจ เพราะเขาก็อยากจะรู้ว่าน้องรหัสของเขาจะแซ่บได้ถึงขนาดไหน

“ มัดหมี่พร้อม สามสี่ มะหมี่ มะหมี่ขูดมะพร้าว ทำกับข้าวอยู่ในครัว มะหมี่ไม่รู้ตัว ถูกคนชั่วลากเอาไป เอาไม้แหย่รู ถูๆไถๆ เเสบๆ มันส์ๆ คันๆ ปนกันไป เอาออกก็ไม่ได้ใครก็ได้ช่วยเอาออกที ออกที ออกที ออกที นกกระยางพร้อม สามสี่ นกกระยาง เดินขาถ่างอยู่กลางทุ่งนา นกกระยาง เดินขาถ่างอยู่กลางทุ่งนา มองดูกุ้งหอยปูปลา มองดูกุ้งหอยปูปลา แล้วก็ป้าบๆๆๆ แล้วก็ป้าบๆๆๆ” นรินดาก็เต้นตามท่าที่ถูกรุ่นพี่สอนมาไปอย่างสนุกสนาน แล้วเธอก็พยายามเต้นให้มันส์ที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ ก่อนจะเอามือมาตะโกนพูดว่าเธอรักพี่รหัสตัวเอง

“ไวน์รักที่ธามที่สุด ไวน์รักพี่ธามที่สุด ไวน์รักที่ธามที่สุด รับไวน์เป็นน้องรหัสได้รึยังคะ” นรินดากลัวคนอื่นจะเข้าใจผิด เลยตะโกนถามเขาว่าจะรับเธอเป็นน้องรหัสหรือไม่ไปด้วยเลย เพราะเพื่อนๆหลายๆคนก็โดนไม่ต่างจากเธอ

“ฮ่าๆ โอเคๆ พี่ยินดีรับเราเป็นน้องรหัสพี่แล้ว ถ้ารับน้องเสร็จไปร้านนี้นะ พาเพื่อนไปด้วยก็ได้ พี่จะเลี้ยงต้อนรับเรา” ธีรภัทรเอ่ยพูดไปก็ยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะส่งชื่อร้านเหล้าให้กับรุ่นน้องไป

“เห้ยพี่ อายุหนูไม่ถึงเข้าร้านเหล้าไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าพี่จะเลี้ยงก็เลี้ยงอย่างอื่นได้ไหมคะ” นรินดาเอ่ยบอกไปแบบปฎิเสธ เพราะเธอยังอายุไม่ถึงเกณฑ์ที่จะเข้าไปร้านเหล้าได้

“อ่อ งั้นก็ได้ งั้นไว้พี่จะบอกเราอีกทีละกัน เด็กดีของพี่ ฮ่าๆ” ธีรภัทรเอ่ยพูดไปก็ขำอย่างชอบใจที่เด็กน้อยคนนี้ไม่ได้กร้านโลกเท่าไหร่นัก

“งั้นไวน์ขอตัวไปหาเพื่อนเลยนะคะ สวัสดีค่ะ” นรินดาพูดบอกไปก็ยกมือไหว้พี่รหัสของตัวเองไป แล้วเดินกลับไปหาเพื่อนๆที่ได้พี่รหัสกันหมดแล้ว

ด้านปากรณ์ที่กำลังเตรียมตัวจะเข้าไปพบกับน้องๆก็ยืนอยู่หลังผ้าม่าน เพื่อที่จะรอให้รุ่นน้องเชิญเขาออกไปพูดด้านหน้า เขาก็ใส่ชุดนักศึกวิชาแพทย์แบบเต็มยศ แล้วมันก็ทำให้เขาดูดีขึ้นอีกเป็นเท่าตัว จนรุ่นน้องที่อยู่ด้านหลังด้วยถึงกับเขินอายแล้วมองเขากันด้วยสายตาชื่นชอบ

“ไอ้ปาร์ค แม่ง ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ มองแกกันเป็นแถว” บาส บดินทร์เพื่อนสนิทของปากรณ์เอ่ยพูดไปขณะที่พวกเขากำลังตกเป็นเป้าสายตาของพวกรุ่นน้องและรุ่นพี่ที่อยู่ในนี้

“ไร้สาระน่ะไอ้บาส เขาไม่ได้มองฉันกันสักหน่อย” ปากรณ์พูดไปก็เงยหน้ามอง แล้วก็แลสายตาไปทางซ้ายทางขวา ก็เห็นว่าเขาเป็นเป้าสายตาจริงๆ เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องมาสนใจอะไรเขาด้วย เขาก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น

“ปาร์ค ถ้าเสร็จรับน้องแล้วเราไปดูหนังกันไหม เรื่องที่ปาร์คบอกอยากดูครั้งก่อนไง วันนี้มันเข้าโรงวันแรกนะ” เจนจิราเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วลุ้นว่าเขาจะไปกับเธอไหม

“อืมไปสิ ไอ้บาสแกก็ไปกับฉันแล้วก็เจนด้วยสิ แกก็อยากดูเหมือนกันนิ” ปากรณ์เอ่ยพูดไปแบบไม่คิดอะไร ต่างจากเจนจิราที่ทำหน้าหมดอารมณ์ทันทีที่เขาจะเอาบดินทร์ไปด้วย

“มันจะดีเหรอวะ ฉันว่าแกกับเจนไปดูกันสองคนดีกว่า พอดีฉันติดธุระน่ะ” บดินทร์เห็นสีหน้าของเจนจิราไม่พอใจ จึงเอ่ยปฎิเสธไป จนมันทำให้เจนจิราหัวใจพองโตขึ้นมาอีกครั้ง

“งั้นไว้แกว่างเราค่อยไปดูพร้อมๆกันก็ได้ จริงไหมเจน” ปากรณ์หันไปถามเจนจิราก็ยิ้ม ใช่ว่าเขาจะดูไม่ออกว่าเธอนั้นชอบเขา แต่เพราะเขาเห็นเธอเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น และมันก็ไม่มีทางที่จะพัฒนาด้วย ปากรณ์คิดในใจออกมาแล้วรุ่นน้องก็พูดขึ้นทันที

“เอาล่ะครับ ตอนนี้ผมขอเชิญตัวแทนของรุ่นพี่ปีสามมาให้คำแนะนำน้องๆด้วยนะครับ” รุ่นน้องที่อยู่ด้านหน้าเรียกให้ออกไปแล้ว ปากรณ์จึงเดินออกไปทันทีโดยมีคณะเพื่อนอย่างบดินทร์และเจนจิราตามมาด้วย

รุ่นน้องที่เป็นสาวๆและเกย์กระเทยนั้น ก็มองรุ่นพี่ที่เดินนำออกมาด้วยสายตาหลงใหลกับใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา แถมสายตาและใบหน้านิ่งๆนั้นก็ดูมีเสน่ห์จนรุ่นน้องต่างพากันกรี๊ดออกมา “กริ๊ด อ้าย อ้าย อ้าย” เสียงรุ่นน้องร้องออกมากันอย่างชอบใจ

“หูยแก พ่อของลูกชัดๆเลยอ่ะ มดลูกฉันสั่นเลย โอ้ย หล่อชิบ” รุ่นน้องพูดซุบซิบกันก็มองไปยังรุ่นพี่ที่เดินเข้ามาพร้อมกับออร่าความหล่อที่พุ่งมาเต็มๆ

“แบบนี้ค่อยหน้าเรียนหน่อย ถ้ามีรุ่นพี่หล่อแบบนี้ ฉันจะเข้ากิจกรรมทุกครั้งเลย” รุ่นน้องยังคงเม้าท์กันอย่างเพลินๆ จนรุ่นพี่ถึงกับต้องเอ่ยเตือน เพราะมันเริ่มจะดังกันมาแล้ว

“เอาล่ะครับน้องๆ เงียบก่อนเนอะ พี่รู้ว่ารุ่นพี่ของพวกเราน่ะหล่อ เดี๋ยวให้พี่ๆเขาแนะนำตัวกับพวกเราก่อนดีกว่าเนอะ เชิญครับพี่ปาร์ค พี่บาส พี่เจน” รุ่นน้องเอ่ยบอกไปก็ยื่นไมค์ให้กับปากรณ์ไปอย่างนอบน้อม เพราะรุ่นเขานี่โดนรับน้องกับมาแบบนักหน่วง มันจึงทำให้เขานั้นยังสยองกับใบหน้าหล่อนี้ไม่อาย เพราะหน้าหล่อแต่ว๊ากโหดก็ไอ้พี่ปาร์คเนี่ยแหละ

“ไอ้บาส มึงพูดละกัน มึงบอกมึงจะไถ่โทษเรื่องหนังสือโป๊ที่ลืมไว้ห้องกูนิ อ่ะ มึงพูด” ปากรณ์แอบกระซิบเพื่อนหนุ่มไปก็ส่งไมค์ต่อไปให้กับบดินทร์ทันที เพราะเขาไม่อยากจะพูดอะไรมาก ไม่อยากให้คนรู้จักเขาไปมากกว่านี้ด้วย