ตอนที่ 2 | เป็นเพียงเกมท้าทายตัวเอง

1672 Words
“เธอกินอันนี้อร่อยมาก” ลีโอพูดขึ้นพร้อมตักอาหารจานโปรดของเขาให้กับไนร่า ก็นะ ! พามาขนาดนี้แล้วเขาก็อยากดูแลให้ดีที่สุด “ลีกินบ้างสิ ตักให้เราจนเต็มจานแล้ว” ไนร่าเอ่ยขึ้นเพราะในจานอาหารของเธอมันเต็มไปด้วยของกินที่ถูกตักโดยลีโอ ลีโอของเธอน่ารักเสมอ ดูแลเธอดีตลอด “หวานไหมมึง กูว่าอาหารร้านนี้แม่ง ! โคตรหวาน” ไมค์พูดออกมาด้วยท่าทางกระแหนะกระแหนเพราะคนอย่างลีโอเพื่อนสนิทของเขาไม่น่ามาทางนี้ แทบเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำกับการที่เห็นลีโอแบบนี้ คนละคนกันชัด ๆ ความรักทำให้คนเปลี่ยนไปมันเป็นแบบนี้จริง ๆ สินะ “หวานจนเลี่ยน” สำหรับฉลามมันดูเลี่ยนไปหมด เขาไม่ยินดีกับความรักครั้งนี้ของเพื่อนแต่ก็พูดอะไรออกไปไม่ได้ในเมื่อตอนนี้เธอกลายไปเป็นของเพื่อนเขาแล้ว “พวกมึงอิจฉากูหรือเปล่า” สำหรับฉลามเขาโคตรอิจฉาเลย อิจฉาในความใจกล้าของลีโอที่มันกล้าจีบ กล้าเป็นแฟนกับคนที่เรียนคณะที่ขึ้นชื่อว่าเป็นศัตรูกัน “เออ อิจฉาฉิบหาย ไอ้ห่าเอ๊ย ! มีเมียก่อนพวกกูได้ยังไง” ไมค์ถามออกไปด้วยความอยากรู้ คนเจ้าชู้ มั่ว คั่วไปเรื่อย อย่างลีโอแทบไม่อยากเชื่อว่าจะมีแฟนเป็นคนแรกของกลุ่มแต่ในตอนนี้ก็ต้องเชื่อเพราะดูแล้วลีโอกับแฟนคนนี้ก็เหมาะสมกันดี ลีโอเพื่อนของเขาเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน ไม่รักผู้หญิงคนนี้มากมันก็ต้องมีเหตุผลอะไรแอบแฝงอยู่ “ก็คนมันเจอรักแท้จะไม่ไขว่คว้าไว้ก็โง่” “จริง ! ไม่ไขว่คว้าไว้โง่ฉิบหาย” ประโยคนี้ฉลามเอ่ยออกมาเพื่อตอกย้ำตัวเอง รู้ดีเลยว่าที่ผ่านมาตัวเองโง่มาก ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยมาถึงสามปีจนตอนนี้เธอมีเจ้าของ มันไม่น่าเจ็บใจอะไรเลยหากเจ้าของของเธอไม่ใช่คนใกล้ตัวของเขาแบบนี้ “อย่าอิจฉาเลย เดี๋ยวทุกคนก็มีแฟน” ไนร่าพูดออกมาเพื่อให้กำลังใจ เธอยังคงมองไปยังฉลามเพราะระหว่างที่เขาพูดออกมา เขาไม่มองใครนอกจากเธอ “ให้พวกมันไม่มีน่ะดีแล้ว ปล่อยให้อิจฉาเราแบบนี้ดีที่สุดแล้วเธอ” ลีโอเอ่ยออกมาพร้อมยกแขนโอบกอดไนร่าไว้อย่างหลวม ๆ เขามักแสดงความรักกับเธอโดยไม่สนใจใคร ผู้ชายคนนี้ติดสกินชิพมากแต่ก็ไม่เคยละลาบละล้วงเธอเลย “สงสารเพื่อนนะลี” เพราะไนร่าสงสารจริง ๆ สายตาที่ฉลามมองเธอมันคือสายตาแห่งความอาลัยอาวรณ์ สายตาแบบนี้มันคือสายตาของคนที่เสียใจ ฉลามอาจจะเสียใจที่เขาไม่มีแฟน ต่างกับลีโอที่มีแฟนไปแล้ว ใช่ ! เขาคงรู้สึกแบบนี้ “มาครับ ลีป้อน อันนี้อร่อยมาก” ลีโอตักอาหารจานโปรดพร้อมจ่อปากไนร่า เขาอยากป้อน อยากเห็นเธอกินของอร่อย ๆ ที่เป็นอาหารจานโปรดของเขา “ลีเปลี่ยนเรื่องอะ” ไนร่ารู้ดีว่าแฟนหนุ่มของเธอกำลังเปลี่ยนเรื่อง ก่อนหน้านี้คุยหนึ่งเรื่องแต่ตอนนี้กำลังคุยอีกเรื่อง เขาน่าตีจริง ๆ เปลี่ยนเรื่องอะไรง่ายดายขนาดนี้ “เธออ้าปากก่อนอันนี้อร่อยมาก” สุดท้ายไนร่าก็จำยอมอ้าปากกินอาหารที่ลีโอป้อนเข้ามา แน่นอนว่ามันอร่อยมาก ไนร่าชอบทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะยิ่งรู้ว่าลีโอเป็นคนบอกเพื่อนให้สั่งอาหารพวกนี้ไว้ก็ยิ่งรู้สึกประทับใจ เขาเลือกอาหารได้ถูกใจเธอมาก “อร่อยจริงด้วยแต่ที่อร่อยขนาดนี้เพราะลีป้อนเราหรือเปล่า” เป็นเพราะคนป้อนแน่ ๆ เพราะไน่ร่าตักกินเองยังไม่รู้สึกว่าอาหารมีรสชาติอร่อยขนาดนี้ ก็อย่างที่เขาบอก เราจะเจริญอาหารเมื่อมีคนรัก คำนี้ไม่เกินจริงเลยจริง ๆ “ฮ่า ๆ ลีก็ว่างั้นครับเพราะฉะนั้นเธอต้องให้ลีป้อนบ่อย ๆ” ก็บ่อยอยู่นะเพราะทุกครั้งที่ไปไหนด้วยกัน ไม่ว่าจะกินอะไร ลีโอมักจะป้อนของตัวเองให้ไนร่าได้ชิมเสมอและทุกอย่างที่ลีโอสั่งก็อร่อยหมดเสียด้วย “อายเพื่อนลีนะ เอ๊ะ ! โทรศัพท์เราเข้า ขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ” เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไนร่าก็พูดออกไปเพราะการคุยตรงนี้มันเสียมารยาทและดูจากเบอร์ที่โทรเข้ามาแล้วยังไงเธอก็ต้องคุยโทรศัพท์สักพัก “ครับเธอ ลีรอนะ รอป้อนเธออีก” ไนร่ายกยิ้มให้ลีโอเพียงอย่างเดียวพร้อมกับเดินออกมา “แฟนมึงแม่ง ! โคตรสวยเลยไอ้ลี” ไมค์เอ่ยทักขึ้นเพราะเขาคันปากอยากพูดมานานแล้วเมื่อแฟนสาวของเพื่อนสนิทเดินออกไปมันก็ทำให้เขาพูดคออกมาได้ “กูก็ว่าสวยและเพราะสวยกูเลยอยากได้” ลีโอตอบกลับมาตามตรง ฟังไม่ผิดหรอกกับคำว่าอยากได้เพราะจุดประสงค์แรกของลีโอคือความอยากได้ “เดี๋ยวนะ ! เป็นแฟนกันยังไม่ได้หรอวะ” ไมค์สงสัยไม่น้อยเพราะเวลาก็ล่วงเลยมาเกือบเดือนหากลีโอเพื่อนของเขายังไม่ได้ ก็อ่อนเกินไป ! “อย่างมากแค่จูบ” เพราะลีโอได้แค่นี้จริง ๆ เพียงแค่จูบและไม่มีอะไรมากไปกว่าการจูบ “แล้วมึงไปคบกับเขาได้ยังไง เขาเรียนสถาปัตย์ไม่ใช่เหรอวะ” ฉลามเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ ฉลามยังไม่กล้าแต่ลีโอกลับกล้า เขานับถือใจเลยจริง ๆ ความรักแม่ง ! ชนะทุกอย่าง “จริงเหรอไอ้ลี” ไมค์แทบไม่อยากชื่อ คำว่าสถาปัตย์ก็เหมือนคำต้องคำสาปที่ได้ยินทีไรก็มีแต่ขนลุก ไม่ใช่กลัวแต่เพราะถูกปลูกฝั่งให้ไม่ชอบ เกลียดกัน ตีกันมานานหลายรุ่น “เออ ! เพราะเรียนสถาปัตย์ไง กูเลยเลือกที่จะเป็นแฟนด้วย” ฉลามรับฟังและเก็บทุกรายละเอียดของคำพูดลีโอ ทุกคำพูดที่ลีโอพูดออกมาทำฉลามไม่ค่อยพอใจ ตกลงเพื่อนของเขารักจริง ๆ หรือแค่แกล้งทำกันแน่ “อธิบายให้คนโง่ ๆ อย่างกูได้รับรู้สิ” ไมค์ที่ตามไม่ทันก็เอ่ยถามเพราะเขาอยากรู้อย่างแจ่มแจ้ง พูดออกมาอ้อม ๆ แบบนี้เขาไม่เข้าใจหรอก “ในทุกปีพวกมึงก็รู้ว่ากูได้ผู้หญิงทุกคณะแต่จะมีแค่สถาปัตย์ที่ไม่อยู่ลิสต์เพราะไม่ถูกกันแต่ปีนี้ก็อยากท้าทายตัวเองกูเลยจะลองดู” คำพูดของลีโอทำคิ้วหนาของฉลามขมวดจนแทบเป็นโบว์ แท้จริงแล้วเพื่อนสนิทของเขามันไม่ได้รัก มันต้องการเล่นเกมท้าทายตัวเองเพียงแค่นั้น ไนร่าคนที่เขาแอบชอบเป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่ง “มึงแค่อยากได้สาวคณะสถาปัตย์เหรอวะ” ลีโอถามออกไปเพื่อความแน่ใจ ถึงคำพูดเมื่อกี้มันจะบอกทุกอย่างแล้วก็เถอะ “ก็ใช่น่ะสิ ! เรื่องรักอะไรไม่มีหรอกแค่อยากได้ล้วน ๆ” ยิ่งได้ยินก็ยิ่งโกรธ ผิดไหมหากฉลามอยากต่อยเพื่อนตัวเอง ความคิดโคตรระยำตำบอน ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ไปได้ หลอกให้อีกฝ่ายรัก แม่ง ! โคตรเลวเพราะดูเหมือนว่าไนร่าก็รักหมดใจ รักแบบไม่เผื่อใจเลยสักนิด “มึงสุดยอดว่ะลี ถ้าตอนนี้มึงได้แค่จูบ กูขอถามหน่อยสิว่าอีกนานไหมหากมึงจะได้เอา” ไมค์คงเป็นคนเดียวที่เห็นดีเห็นงามกับลีโอ หากอีกฝ่ายไม่ใช่ไนร่า บางทีฉลามอาจจะเห็นดีเห็นงามด้วย อาจจะถูกใจกับการกระทำของเพื่อนสนิทเพราะเขาก็ไม่ใช่คนดีอะไรขนาดนั้น แต่ทว่าผู้หญิงคนที่อยู่ในเกมเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งเป็นคนที่เขาแอบชอบ เขาทำไม่ได้หรอกหากต้องเห็นอะไรแบบนี้กระทำกับเธอ “ก็คงไม่นาน เห็นแบบนั้นกูจับนิดจับหน่อยก็เคลิ้ม” จูบที่ได้มาลีโอก็อาศัยทำให้เธอเคลิ้ม จูบแรกของเธอเป็นของเขา จูบแบบไร้ประสบการณ์มีแต่ความเงอะงะไร้อารมณ์สิ้นดีแต่ลีโอก็แกล้งบอกไปว่าชอบความไร้เดียงสาของจูบจูบนี้ “เดิมพันกันไหมไอ้ลี” ไมค์เอ่ยออกมาตามที่ใจคิด เกมนี้มันน่าจะสนุกกว่าเดิมหากมีการลงเดิมพัน ไม่จำเป็นต้องมีคนหมู่มาก มีแค่สามคนตรงนี้ก็พอแล้ว เดิมพันลับ ๆ เกิดขึ้นโดยกลุ่มเพื่อน เดิมพันเพื่อความสนุกเพื่ออรรถรสในเดินเกมของลีโอ “เดี๋ยว ๆ พวกมึงเดิมพันอะไรกัน” ฉลามเอ่ยถามออกไป เขาอยากรู้เหลือเกินว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกหรอ เดิมอะไรที่ไมค์พูดถึงมันจะเกิดขึ้นจริง ๆ หรอ “เอาหน่าสนุก ๆ มึงจะลงข้างไหนก็ได้นะฉลาม” ไม่อยากลงเลยแม้แต่นิดเดียว ฉลามไม่กล้าเล่นเดิมพันนี้ ไม่กล้าเลยจริง ๆ เขาจะทำทุกอย่าง ทำทุกทางเพื่อไนร่ารอดพ้นกับความเลวระยำของลีโอ “ไหนมึงว่ามา เดิมพันของมึงคืออะไร” ลีโออยากรู้ไม่น้อย เขาเอ่ยถามไมค์ออกมาเพราะเขามั่นใจหากมีการเดิมพัน เกมนี้ที่อยากท้าทายตัวเองมันคงสนุกมากขึ้น “ภายในสามเดือนมึงต้องได้เอาแต่หากเกินสามเดือนแล้วยังไม่ได้มึงต้องเสียเดิมพันให้กู” ❤️ ลีโออย่างเลว !
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD