ตอนที่ 12 | เหยียบย่ำให้ต่ำที่สุด

1721 Words

“ถ้าไม่อยากให้ความลับนี้ถูกเปิดเผยก็ทำตัวดี ๆ” ฉลามเอ่ยออกมาพร้อมเหยียดสายตามองอีกคน เขาไม่ได้สมเพชอีกคนที่ตอนนี้นั่งน้ำตาซึมกับเหตุการณ์ทั้งหมดแต่ทว่าตอนนี้เขากำลังสมเพชตัวเองเพราะเขาไม่เคยรู้สึกแย่แบบนี้มาก่อน ทุกอย่างเหมือนพึ่งคิดขึ้นได้และตอกย้ำกับฉลามว่าการกระทำครั้งที่สองของเขามันผิดและเขาไม่ควรทำมันเลย เขาไม่โทษไนร่าที่เธอเอ่ยถ้อยคำด่าว่ากล่าว มันเป็นเขาเองที่ระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ เขาซ้ำเธอในครั้งที่สอง มันไม่ใช่การช่วยให้เธอหายจากฤทธิ์ยาที่โดนแต่เป็นเพราะอารมณ์ของเขาเอง “ปล่อย ! ฉันจะกลับ” ไนร่าสบัดแขนของฉลามออก ถึงตอนนี้เธอจะเจ็บเหลือเกินแต่ทว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นี่ ทุกอย่างกำลังตอกย้ำความรู้สึกของเธอว่าเธอทำผิดต่อลีโอมหันต์ “อย่างเธอมีแรงกลับด้วยหรือไง” ถึงจะพูดออกไปแบบนี้แต่ทว่าความรู้สึกกลับเป็นห่วง ร่างกายแทบจะไม่ไหวอยู่แล้วแต่ยังปากดี แปลกไหมที่ตอนนี้ฉลามมีแค่ความเป็นห่วงและอีกหนึ่งความรู้สึกที่ลอยเข้ามาในหัวนั่นคือการหวง เขารู้สึกหวงไนร่า รู้ดีว่าหากเธอกลับไปเรื่องทุกอย่างคงถูกลืม ฉลามไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเพราะเขาอยากมีเธอเป็นของตัวเองแต่ความจริงย่อมสวนทางกับความคิดเพราะไนร่าไม่เคยเป็นของเขา เธอเป็นของลีโอเพื่อนสนิทของเขา ! “ต่อให้เจ็บแทบตาย ฉันก็ฝืนพาร่างกายของตัวเองกลับเพราะมันดีกว่าการที่ฉันต้องอยู่กับนายแบบนี้” เป็นจริงตามที่ไนร่าพูดออกมา เธอไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่อยากเห็นหน้าและไม่อยากแม้แต่ใช้อากาศร่วมกันกับผู้ชายคนนี้ “ปากดีแต่มีอย่างอื่นที่ดีกว่าปาก” ฉลามเอ่ยออกไปเพราะไนร่าปากดีไม่หยอก เคยคิดว่าไนร่าเป็นคนเรียบร้อยมาตลอดจนกระทั่งตอนนี้แต่ก็พอเข้าใจได้เพราะเธออาจจะโกรธและไม่โอเคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความน่ารัก ความสดใดของเธอเลยหายไป “จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ ฉันขออย่างเดียวว่าอย่าพูดเรื่องนี้เพราะฉันรู้สึกผิดต่อลีโอ” ไนร่าทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นี้ก็ถือวิสาสะหยิบเสื้อฉลามมาใส่ เธอจำเป็นต้องหาชุดเพื่อปกปิดร่างกาย ส่วนชุดของเธออยู่ส่วนไหนของห้องก็ไม่รู้ หลังจากจัดการกับตัวเองเสร็จ ไนร่าก็ตรงออกมาจากคอนโดของฉลาม เธอเรียกรถกลับมายังคอนโดของตัวเอง แน่นอนว่ามันไม่ไกลเพราะเป็นละแวกมหาวิทยาลัย ในใจก็ได้แต่ภาวนาขอให้หลังจากนี้เธอกับฉลามไม่เจอกันอีก เธอไม่อยากเจอ ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากรับรู้หรือยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว “เธอหายไปไหนมา ลีติดต่อเธอไม่ได้เลย” ลีโอเอ่ยขึ้นเมื่อรับสายจากไนร่า เมื่อคืนตอนเขากลับมาที่โต๊ะกลับกลายเป็นว่าไนร่าหายไป ทิ้งไว้เพียงข้อความ แน่นอนว่าลีโอหัวเสียไม่น้อย เขาอุตส่าห์วางยาเธอเพื่อหวังทำให้เกมเดิมพันนี้สำเร็จและจบลงในตอนนั้นแต่ทว่ากลับไม่เป็นตามที่หวังเพราะไนร่าหนีกลับไปเสียก่อน ออกมาตามหาก็ไม่เจอ จะเห็นก็แค่เพื่อนสนิทของตัวเองอย่างฉลามที่มันหิ้วสาวกลับ ก็เป็นปกติของมันแต่ลีโอไม่เห็นหรอกว่าสาวของฉลามจะสวยแค่ไหนเพราะมันมืด “เราแบตหมดแล้วกลับถึงห้องก็หลับเลย ขอโทษที่เราทำให้ลีเป็นห่วงนะ” ไนร่าเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอโกหกออกไปคำโตเพราะเมื่อคืนมันดันมีเรื่องระยำเกิดขึ้น เธอรักลีโอมากรักเกินกว่าจะเสียเขาไป เธอจึงต้องเป็นคนเห็นแก่ตัวเก็บเรื่องราวนี้ไว้ เหยียบมันไว้ให้ลึกที่สุด ! “แค่ตอนนี้เธอสบายดี ลีก็โอเคมากแล้ว” ใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยน้ำตายกยิ้มออกมากับคำพูดของแฟนหนุ่ม ลีโอจะเสียใจขนาดไหนกันหากรู้ว่าเธอทำเรื่องเลวระยำแบบนี้ เธอรู้สึกผิดต่อตัวเอง รู้สึกผิดต่อลีโอ รู้สึกผิดต่อความรักของเราและรู้สึกผิดต่อความสัมพันธ์ในครั้งนี้มาก “ลีเราว่าจะนอนพักสักหน่อย พอดีเราปวดหัว” ไนร่าเอ่ยออกไปอีกครั้งเพราะตอนนี้รู้ตัวดีว่าตัวเองกำลังมีไข้ ร่างกายอ่อนเพลียแทบจะพยุงร่างกายเอาไว้ไม่ได้ “เธอให้ลีไปหาไหม ลีอยากดูแลเธอนะ” ยิ่งลีโอแสนดีแบบนี้ ไนร่าก็ยิ่งรู้สึกผิด ความรู้สึกตอกย้ำกับตัวเองว่าเธอพลาดมาก ๆ พลาดที่ปล่อยให้เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ครั้งแรกยังพอทนเพราะเธอโดนยาแต่ครั้งที่สอง หากเธอมีแรงมากกว่านั้น หากเธอสู้แรงเขาได้ เธอคงขัดขืนพยายามต่อสู้ ไม่ให้เขาซ้ำสองกับร่างกายของเธอ “เรากลัวว่าลีจะป่วยตามเรา ไว้เราเจอกันพรุ่งนี้ที่มหาวิทยาลัยดีไหม” เพราะสภาพตอนนี้ของไนร่าแย่มาก เธอมั่นใจหากลีโอมาเห็นเขาต้องดูออกมา เนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยรอยขบเม้มและรอยบีบ เธอรังเกียจและเกลียดร่องรอยพวกนี้ที่อยู่บนร่างกายของเธอ ! “ถ้าอย่างนั้นลีซื้อโจ๊กไปให้นะ เธอจะได้กิน อย่างน้อยให้ลีได้ไปหน่อยแค่ไปแล้วกลับก็ยังดี” “ไม่เป็นไรเลยลี เราอยากนอนพักมากกว่าไว้ตื่นมาถ้าดีขึ้นเราค่อยให้ลีพาไปหาอะไรกินดีไหม” ไม่รู้ว่าลีโอดูออกหรือเปล่าว่าตอนนี้เธอพยายามเลี่ยงเจอแต่ทว่าในใจของลีโอกลับไม่คิดอะไรเลยสักนิด ! ไม่ได้มาหาไนร่าก็ดีแล้วเพราะยังมีผู้หญิงมากมายที่รอให้เขาไปหา ไนร่าก็แค่หมากตัวหนึ่งในเกม ไม่ได้สำคัญอะไรกับเขา เธอให้ความสุขเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาจึงต้องออกไปหาความสุขใหม่ ๆ จะพูดว่าออกไปหาความสุขใหม่ ๆ ก็ไม่ได้เพราะลีโอทำมาตั้งแต่แรก “ดีครับ ถ้าอย่างนั้นเธอนอนพักตื่นแล้วก็โทรหาลีนะ” “โอเค” หลังจากที่วางสายจากลีโอ ไนร่าก็ปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย ใบหน้าสวยก้มลงสองมือกอบกุมใบหน้าของตัวเองเอาไว้ โลกทั้งใบแทบแตกสลายลงตรงนี้เมื่อย้อนคิดถึงเหตุการณ์ทั้งหมด “ฮึก ! โคตรเจ็บ เจ็บตัวไม่พอยังเจ็บใจอีก” แน่นอนว่าที่ผ่านมาไนร่าฝืนร่างกายของตัวเอง ตอนนี้เธอเจ็บจนแทบพยุงตัวไว้ไม่ได้ น้ำตาไหลลงมาอย่างอย่างห้ามไม่อยู่ ไนร่าไม่อยากร้องไห้แต่ทว่าเธอห้ามร่างกายไม่ได้ ที่เธอร้องออกมามันเป็นเพราะความเสียใจกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น “ฮึก…ขอโทษนะลี ขอโทษจริง ๆ ที่เกิดอะไรแบบนี้ขึ้น เราไม่ได้ตั้งใจและไม่อยากให้มันเกิดขึ้นด้วยซ้ำ” “แม่ง ! ไม่น่าเลย ไม่น่าเลยจริง ๆ” ไนร่าร้องไห้ฟูมฟายอยู่คนเดียว เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้เพื่อนสนิทพ่วงด้วยตำแหน่งรูมเมทเปิดประตูห้องเข้ามา “เดี๋ยวนะ ! ทำไมสภาพแกเป็นแบบนี้ไนร่า” พลอยเอ่ยทักด้วยความตกใจ สภาพเพื่อนของเธอในตอนนี้ดูไม่ได้เลยด้วยซ้ำ “ไม่มีอะไรฉันแค่ป่วย” ไนร่าโกหกออกไปเต็มคำแต่ทว่าใช่ว่าพลอยจะดูไม่ออก เหมือนคนป่วยก็จริงแต่สภาพนี้ไม่ได้ป่วยตั้งแต่แรกแต่มีเหตุให้ป่วย “ไนร่าแกมีอะไรจะบอกฉันหรือเปล่า” “ไม่มี” ในตอนนี้ไนร่าไม่มีจริง ๆ เรื่องนี้ควรเหยียบให้ต่ำลงดิน ไม่ควรเอาออกมาพูดเพราะเธอกระดากปากและเจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึง “แกเก็บกล่องยาไม่มิดนะ นั่นมันกล่องยาคุมฉุกเฉิน” พลอยเอ่ยออกมาด้วยความรู้ทัน ความรู้สึกในตอนนี้มันสับสนและเป็นห่วงเพื่อนมาก ๆ สองแขนโอบกอดเพื่อนเอาไว้เพราะในตอนนี้ไนร่าคงต้องการกำลังใจมากกว่าสิ่งอื่นใด พลอยไม่เคยเห็นไนร่าร้องไห้ขนาดนี้จนเธอเองก็ใจเสียเหมือนกัน “พะ…พลอย ฉันแม่ง ! โคตรเลวเลย” “มีอะไรเกิดขึ้น เล่าให้ฉันฟังสิไนร่า” ถึงแม้จะรู้อยู่แล้วเพราะพอจะเดาออกกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่ทว่าพลอยอยากรู้เรื่องราวว่ามันเป็นยังไง “ฮึก ! ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้” ไนร่าเอ่ยออกมาอีกครั้งเมื่อเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนสนิทฟัง ใบหน้าสวยซบลงที่ไหล่ของเพื่อนปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมา ในยามนี้มีเพื่อนคอยอยู่ข้าง ๆ เป็นแหล่งพักพิงปลอบประโลมมันก็พอทำให้ไนร่ารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง “ผ่านไปแล้วให้ผ่านไป เหยียบเรื่องนี้ลงให้ต่ำที่สุดแล้วไม่ต้องพูดออกมา” “แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาจะพูดออกมาหรือเปล่า ฉลามคนนั้นไว้ใจไม่ได้” แน่นอนว่าไนร่าเป็นกังวล เธอกลัวมากกลัวว่าจะเป็นเธอคนเดียวที่เก็บเรื่องนี้เอาไว้ กลัวว่าฉลามจะเอามาพูดเปล่าประกาศ เขาคนนี้ทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งเธอเขาก็ทำมาแล้ว ! “เขาไม่มีทางพูดออกมาเพราะหากพูดเขาต้องเสียเพื่อน แกอยู่เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไร ทำตัวปกติแค่นี้ก็พอแล้ว” “แต่ฉันรู้สึกผิด” “รู้สึกผิดก็เก็บไว้ในใจเพราะหากแกพูดออกมา ความสัมพันธ์ของแกกับลีโอคงต้องจบลง” ❤️ ถามหาพระเอกตัวจริง !!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more