“ริตา! เปิดประตูให้ผมหน่อย!”
“โอ๊ย! ในฝันยังจะตามมาหลอกหลอนอีก” ริตาลืมตาตื่นกลางดึกอย่างโมโห
ปัง! ปัง! ปัง!
“ริตา... ผมอยากเข้าบ้าน”
“เจค!” เธอตั้งสมาธิก่อนจะรู้ว่าเธอไม่ได้ฝัน เธอวิ่งมาที่หน้าต่างและมองลงไปเห็นเขาในสภาพเมามาย กำลังยืนเคาะประตูอย่างไม่เกรงใจใคร
“ริตา ผมเมา” เจค็อบยิ้มกว้างให้คนที่เปิดประตูบ้านให้เธอ
“จะเข้าก็เข้ามาสิ ยืนบื้ออยู่ได้” เธอดุเขา เพราะเขาทำท่าทางเกรงใจเจ้าของบ้าน
“ใจดีจัง สวยด้วย” เขารีบพุ่งตัวเขามาหาร่างบางอย่างหมดแรง ใบหน้าที่มีหนวดเคราขึ้นจางๆ ซบลงที่ไหล่ของริตาอย่างออดอ้อน
“เมาแล้วยังจะปากดีอีก” เธอล็อคประตู ก่อนจะพยุงตัวเขาไปที่โซฟา เธอยืนมองเจค็อบที่สภาพดูไม่ได้ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง แถมกลิ่นเหล้าก็คลุ้งไปทั่วทั้งห้องรับแขก
“เช็ดตัวก็ได้วะ” เธอได้คำตอบหลังจากเถียงกับตัวเองอยู่นาน
“น่ารัก...” เจค็อบปรือตามองริตาที่เดินไปเตรียมผ้ากับน้ำอุ่นๆ ม
