Pinark ko na lang basta yung kotse ko at nabangga pa yung 'No Parking' sign.
Wala ng tao, tulog na sila. Ang aga naman nakakapanibago. Kasi pag 2 o'clock gising pa yung iba eh yung iba naglalaro pa. Tapos yung iba nanood pa ng kung ano-ano eh. Nakakapanibago talaga.
Didiretso na sana ako sa kwarto ko nang may humila sa akin galing sa dilim, na ewan ko kung anong part ng bahay. Iju-judo ko sana yung taong yung pero niyakap niya ako.
Nagpupumiglas ako.
"Okay ka lang ba, Hawk?"
Si Hawk pala. Hindi na siya nakawheel chair.
"Okay na ako."
"I mean okay na ba yang sugat mo sa pisngi? Yung mga bali mong buto, okay na ba? Buti naman di ka na nakawheel chair nakakaawa yung itsura mo."
Hinawakan ko yung pisngi niya, bagong tahi ulit. Nagbuntong hininga rin ako dahil magiging okay rin na siya.
