"อื้อออ~" ร่างบอบบางที่นอนขดตัวซุกร่างอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนาขยับตัวเชื่องช้า ความเหน็บหนาวแล่นผ่าน ขาเรียวดันเข้าหาตัว ห่อร่างบ่งบอกถึงความหนาวอย่างชัดเจน
"ไหวไหมซี" เสียงของชายหนุ่มคู่หมั้นที่ดังเคียงข้างส่งผลให้ซีรีย์ค่อยๆ ลืมตามอง ปากแห้งขยับยิ้ม แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้ปิดบังสิ่งที่ตัวเองกำลังเผชิญ
"ซีหนาว"
"เธอป่วย พิษจากบาดแผลคงทำให้เธอไข้ขึ้น ลุกกินข้าวกินยาไหวหรือเปล่า"
"หิวน้ำ"
"แป๊บนะ" เจ้าของคำพูดโน้มตัวไปที่ด้านข้างทันที มือหนาเปิดฝาขวดน้ำเสียบหลอดให้เรียบร้อยก่อนจะนำมาจ่อปากของอีกคน
ริมฝีปากอิ่มจิบน้ำพอหายคอแห้ง อากาศในห้องมันหนาวจนต้องเงยหน้ามองอุณหภูมิ ของเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงาน
"เปิดโหมดพัดลม สร้างความเย็นเล็กน้อยกลัวเธอหายใจไม่ออก" ว่าไป พลางวางหลังมืออังหน้าผากของอีกคนเพื่อวัดอุณหภูมิความร้อนที่เธอมีตลอดค่ำคืนที่ผ่านมา
"กินข้าวกินยา จากนั้นฉันจะเช็ดตัวใ
