ณ ตำหนัก ไท่โฮว่ วังหลวง
"ถวายพระพรเสด็จแม่ขอทรงพระเจริญพันปีพันพันปี"
"ลูกรักรีบลุกขึ้นเถิด มาให้แม่เห็นหน้าเจ้าชัดๆ หลายปีมานี้ลำบากเจ้าแล้ว"
"เสด็จแม่ลูกอกตัญญูไม่ได้คอยดูแลตลอดหลายปีแต่เห็นพระองค์ทรงแข็งแรงดีลูกก็เบาใจ"
"ฮั่นเออร์เจ้าเพียงแค่รักษาตนได้เป็นอย่างดีเช่นนี้ก็เท่ากับกตัญญูต่อแม่แล้ว เป็นเพราะเจ้าบัลลังก์ของฝ่าบาทจึงได้มั่นคง บัดนี้ชายแดนสงบสุขแม่จะไม่ปล่อยให้เจ้าต้องลำบากอีกต่อไป"
"เพราะบารมีของเสด็จแม่อีกทั้งยาบำรุงที่ทรงส่งไปยังชายแดน จึงทำให้ลูกปลอดภัยพ่ะย่ะค่ะ"
ไท่โฮว่ทรงสรวลออกมาได้ตอนนี้บุตรชายคนเล็กของพระองค์กลับมาแล้ว
บุตรชายของพระนางผู้นี้เดิมทีแล้วมีนิสัยโผงผาง หากคิดจะทำสิ่งใดแล้วไม่สามารถเปลี่ยนความตั้งใจของเขาได้ หากเอ่ยถึงเรื่องหน้าตาก็หาได้เป็นรองผู้ใดในแผ่นดิน
เพราะศึกสงครามชายแดนเขาจึงยังไม่มีสตรีใดเคียงข้าง แม้แต่อนุหรือสตรีข้างห้องก็ยังไม่มีเ
