หลิวซือซือหันมามองคนหล่อของเธอ เขายังไม่ไปกลับยืนกอดอกอวดซิกแพคอยู่ที่เดิม แต่สายตาของเขาไม่มีความอ่อนโยนแม้แต่น้อย
ตอนนี้เขาจ้องเธอยังกับเสือจ้องกวางตัวหนึ่ง สายตาที่น่ากลัวและอันตรายเป็นอย่างยิ่ง
คนผู้นั้นลากม้านั่งกลมมาจนถึงหน้าเตียงแล้วนั่งลงกอดอกมองนางประดุจว่านางเป็นนักโทษใบหน้าของเขาเรียบเฉยเป็นอย่างยิ่ง
หลิวซือซือจึงกวาดตามองไปรอบบริเวณ อีกทั้งยังยื่นมือไปหยิกแขนคนผู้นั้นหลายที
สายตาของเขาเข้มขึ้นไม่ปริปากว่าเจ็บสักคำ หลิวซือซือจึงคิดว่าหรือว่าเป็นความฝันเมื่อเขาคนนี้หยิกเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกเจ็บเช่นนี้ จวบจนกระทั่งคนผู้หนึ่งโผล่มาหน้าเรือน
"คุณหนูบ่าวชุ่ยหลินเองเจ้าค่ะ บ่าวมาปรนนิบัติ"
ชุ่ยหลินได้รับอนุญาตเข้ามาด้านใน นางเดินอย่างระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อคืนเมื่อกลับมาถึงจวนชินอ๋องชุ่ยหลินจึงรู้แจ้งกระจ่างว่านายท่านผู้นี้แท้จริงแล้วคือผู้ใด
ปกติก็หวาดกลัวอยู่แล้วยิ่งรู
